Cupido's mengel-sangen, inhoudende de nieuwste, en aengenaemste minne-klagten, geneugelijke vryagien, bruylofts, drink en afscheyts-liederen
(1707)–Anoniem Cupido's mengel-sangen–
AuteursrechtvrijStem: O Droevig ongeval.1.
ANnaetje schoone Maegt,
Geen vreugt my meer behaegt,
Of Aengenamer is tot aller stont,
Dan dat ik druk u Ambrosijne mont,
Daer Cupido sijn boog op spant,
En quetst mijn hert in heete Minne-brant;
Ja, want wanneer ik maer een lieve lonk,
| |
[pagina 48]
| |
Dan u verkrijg het is een Minne-vonk.
2.
En als u soet gesigt,
Een Son die my verlicht,
Een Noordtster die my door sijn glans bestraelt,
En lieflijkheyt, waer door uw schoonheyt praelt,
Een Zee van Nectars malsigheyt,
Een werelt vol playsier en vrolikheyt,
Een Hemel die voor my vaek open staet,
Een hoop, een burg, daer ik my op verlaet.
3.
My maer te voorschijn komt,
Ik sta gelijk verstomt,
Ja als een Hert dat na het water dorst,
Tragt ik na uwe schonheyt noit bemorst,
Die Juno, door haer glans vermaert,
Ja Venus self in schoonheyt even aert,
O! Goon wanneer komt dogh die blijden dagh,
Dat ik die schoonheyt selfs besitten mag.
4.
Toont dog medogentheen,
Mijn Dido, mijn Heleen,
Aen hem die steeds by dagen en by nacht,
Op u aenminlijkheden heeft gedacht,
'k Geef u mijn hert en Ziel te pant,
Mijn leven tot een willig Offerhant,
'k Leef so gy my met wedermin bekroont,
Ik sterf so gy mijn trouwe liefde hoont.
5.
Gun 't Leven aen u Vrindt,
Die u soo trouw bemoint,
De midd'len tot genesing van sijn wondt,
Sijn duysent kusjes voor u lieve mondt,
En dat wy 't saem met groot playsier,
En soet vermaek ons heete Minne vier,
Lief blussen op het zuyver Echte bed,
Mamaetje daer mijn hert op is gezet.
|
|