Soete Vryagie, Tusschen een Iongman en Een Vtrechtse Dochter.
Stem: Siet hoe geluckig zijn se dan.
SIet hoe geluckig is die geen,
Die altijt weet te maecken,
En sit en suft by 't vier,
Maer soeckt in tijdts plaisier,
Met een vermaeck'lijck dier.
Onlangs quam mijn Cupid' aenboort,
En wou mijn dingen vragen,
Hy verhaelde mijn een saeck,
Die mijn gaf groot vermaeck,
Mijn hert daer seer na haeckt.
't Was van de rare vryery,
Daer door ick een sou soecken
Maer eer ick dit gongh vangen aen,
Dit dacht mijn wonder schoon,
| |
Als mijn wiert aengeboon,
Ick sprack in deser voegen aen,
Wilt mijn de eer vergunnen,
Mijn engel wacht de tijdt,
Dat ick met goede vlijdt,
V maecken mach verblijdt.
Mijn over schoone Pronck-juweel,
Ontboeit u dienaers hert,
Is, hier en lijdt veel smert.
Mijn alderwaertste Ziel-voogdes,
V dienaer komt hier smeecken,
Dat gy zijn brandt nu les,
'k Bid u doch geeft gehoor
Hy wenst u luck hier voor.
Wel Ionghman 'k hoor u lustich aen,
Seght my wat dese woorden
Dit moet gy haestich doen,
Ick moet na huys toe spoen,
Want 't is dicht aen de noen,
De oorsaeck van des reen Mevrouw,
Zijn door de liefd' gevonden,
'k Bid u geeft mijn het woort,
Waer na een minnaer hoort,
Helpt doch u Dienaer voort.
Mijn minnaer waerde schat en pandt,
Wilt ghy mijn trouwe geven,
Langht mijn dan uw' handt,
Daer is de mijn op trouw,
Neemt mijn dan tot u Vrouw,
Trouw loof en zweer ick jouw.
Mijn aldersoetste engelin,
| |
Auteursrechtvrij