Cupidoos Maegde-Kruyt

Rokende uyt een Virgijnis-Pijpje de znaeck-en smakelijckste geuren, en vermakelijkste Rijm-Gezangen

Oude en Nieuwe Wayery.

Stem: De mey die komt &c.

GY Wayluy die de jacht hoogh acht,
En neemt int schieten u vermaecken soet;
Hoort toe ick sal het u gaen, verstaen
Wat nieus dat my nu lestmael is ontmoet,
Hoe dat ick 's morgens voer
Vyt schieten met mijn Roer;
Van alles versien, wat mijnder ontbrak:

[p. 14]

 

Van Kruyt en van Loot,

 

Van Kaes en van Broot,

 

Van Bier en Toeback.

 

Wat heeft het te bedien, goe lien,

 

Oft men al heeft 't geen dat een mens behoort

 

Ick gingh soo menigen stondt in't rondt

 

Ick schoot niet, dies wierd ick seer bedroeft

 

Soo dat ick toornigh swoer,

 

Stracks neem ick tas en Roer,

 

Mijn kruyt en mijn loot, smijt in de revier

 

En loopen ontstelt,

 

Verdrincken mijn ghelt,

 

In Wijn en in Bier.

 

Als ick was opgestaen, en gaen,

 

Quam daer een aerdig meysje angetreen

 

Sy had haer heel moytjes aengedaen;

 

Sy seyd, wel Wayman hoe! waer wil je heen

 

Hoe komt het datje niet schiet?

 

Of deught u vuer-roer niet;

 

Het lijckt 'er nochtans wel kuys ende groot;

 

Seg waer het u schort,

 

Of komje te kort,

 

Van kruyt of van Loot.

 

'k Antwoorde op haer reen, 'k sey neen,

 

Schoon kint het schort my aen mijn tuychje niet;

 

Want alle mijn tuygh is klaer, nemaer,

 

Wat sal men schieten daer men niet en siet.

 

Wayman hebt goeden moet,

 

Is u gereedtschap goet?

 

Soo komt in mijn bosje, seyde sy fris,

 

Daer sal ickje fijn,

 

Behulpsaem zijn

 

Soo meughje niet mis.

 

Terstont nam ick mijn Roer, op schoer

 

Ick ging met het schoon kint al aen de wint

[p. 15]

Soetertje syse blijft staen, leg aen,
Laet sien wat voor een Wayman datje bint:
Schiet lustigh in dat swart,
En mist eens hebje't hart,
Soo komje niet weder in mijnen Bos,
By daegh of by nacht,
Dus toon nu u macht,
Mit schoot ick eens los.

Ick raeckten den eersten schoot, seer bloot

En seyd' schoon kint en is het so niet wel
Sy syd' gy hebt 'er al recht, mijn knecht
Gy hebt geraeckt, en zijt soo fraey gesel
Een Kievet met een Kuyf,
Schiet my noch eens een duyf,
So benje die quant die ick 'er begeer:
Ick seyde sie daer,
En mickten daer naer,
Ick raeckten hem weer.

Hoor, eerje noch wech gaet mijn maet

[p. 16]

 

Schiet my noch eerst een Koekoeck van den tack,

 

Ick sey, ick kander niet meer, de veer,

 

Van mijn vuerroer, die is al veel te swak

 

Kint siet gy niet hoe dat,

 

Mijn haen niet meer en vat:

 

Sy nammer mijn vuer-roer selfs ter hant

 

En met eene keer,

 

So haest de veer, Al weer gespant.

 

Mijn bandelier nam s'ter hant en vant

 

Daer in omtrent noch een halve schoot:

 

Sy sprak doen tot haer begeer noch meer

 

Schiet my een mosje dat en is niet groot

 

Terstont nam ick mijn Roer,

 

Maer hoor eens hoe ick voer,

 

Ten gaf'er niet vuer ten wouer niet staen

 

Dus sprackse bedroeft, Wat schaet het vertoeft.

 

Ten wilder niet aen.