bureau-tijd thuis en overlegde, hoe hij zijn Zaterdagavond het best kon besteden. Hoe hij dan zijn avond en ook een groot deel van den Zondagnacht doorbrengt, wordt in dit boek beschreven. Niets anders. Alleen deze avond en deze nacht. Onderweg naar huis denkt hij er in de autobus reeds aan of hij hiervoor wel geld genoeg zal hebben. Misschien is het 't beste, dat hij nog wat van zijn zuster leent? Zou ze dat doen? Waarom niet? Hij had het haar immers de vorige week ook teruggegeven. Eigenlijk moest hij toch zien, dat hij een andere baan kreeg en de betrekking die hij nu had, tegen den eersten opzeggen. Natuurlijk kreeg hij gemakkelijk wat anders. In de tram fixeert hij elke vrouw, ontkleedt haar in zijn gedachten en stelt zich voor, hoe het zou zijn met haar te slapen. Als hij nu maar niet elke week het grootste deel aan zijn moeder moest geven, zoodat hij 's Maandags tenminste nog wat over had. Een uur later ontmoet hij Helen, de kellnerin uit het café, waar hij elken dag eet. Eigenlijk had hij niet gedacht, dat ze komen zou en wist nu niet goed, wat hij met haar moest beginnen. Wat kan ze hem eigenlijk schelen. Ze gaan naar een bioscoop, later naar een café, waar alcohol geschonken wordt. Andere meisjes trekken zijn aandacht (Helen is godzijdank met iemand anders verdwenen). Hij mag nu met een echte senator en diens vriendin aan een tafeltje zitten; een andere vriendin, die ook in dat gezelschap is, kust en streelt hem, zoodat alles onder invloed van alcohol en amerikaansche erotiek tenslotte op een soort scharrelpartij uitdraait.
Gebeurde op 22 Augustus niets anders? Twee Italiaansche revolutionairen, Sacco en Vanzetti, werden dien nacht op de electrische stoel terechtgesteld. Juist op het oogenblik, waarin de senator Jim in een stille straat aflaadt en deze smoordronken in de goot blijft liggen, vindt de executie van deze beide menschen plaats.
Slechts drie of viermaal vermeldt Nathan Asch in zijn boek hun namen. In de autobus leest Jim ze in de courant van zijn buurman en een uur later hoort hij toevallig op straat twee voorbijgangers nog eenmaal over hen spreken. Wie waren dat eigenlijk? Wat kan het hem schelen! Onschuldig? Natuurlijk waren zij niet onschuldig. Onze rechters weten wat ze doen. Wat was die Whisky slecht in dat café! Waar is Helen! Halloh, Helen! Langzamerhand wordt het licht. Het salaris is verbruikt. Zijn zuster kan hij de volgende week het geld natuurlijk niet teruggeven. Hij zal nog maar niet opzeggen deze maand en liever nog wat wachten.
Jim, deze jonge babbit, is één der vele millioenen babbits die Amerika bevolken. Men kan in ‘Pay-day’ lezen, wat deze babbits deden in den nacht waarin Sacco en Vanzetti, ondanks het protest van honderdduizenden, werden terechtgesteld. Ze deden niets. Over