Contour. Jaargang 2

[p. 16]

J.H. van Dijk

Voor ARH

Uit zee groeien geen regens meer

Al bezingen late hanen
steeds diepere branden
rest slechts het leeg bezweren der getemden
nu op het erf zelfs het fijnste rag
een dode maan oplaat

en bloeiend ijzerdraad

Tuin

het breedsprakerige van de dageraad
de toegeknepen maan
en het geschuifel van de klokken daartussen
vinden mij weerloos

maar verder dein ik tussen mijn op vlees beluste planten
als in een web