Contour. Jaargang 1

[p. 162]

F.W. van Heerikhuizen

Kind en artefact

Glad en gaaf,
Ontsprongen aan water
En mensenhanden,
Ligt het artefact
Als die eerste dag
In een kinderhand
(Denk niet aan ridders
En hessenwagens,
Die verre voorbijgangers
In de nacht).
Glad en gaaf
Verschijnt weer het kind,
Als die eerste dag
Toen de zuster het boende
(Het kwam uit de tunnel
Van eeuwen vol dagen,
Nu samengetrokken
Tot heugnis van nacht).
En tegen de heuvel
(Geslepen door water)
Zie ik ze staan weer,
De mannen en vrouwen,
Gebruind, glad en gaaf,
Omspoeld door de kindren
Die kinderen blijven,
Zoals ook dit steentje
Zijn prilheid behoudt.

Positie

Eindelijk op de voorplecht,
Maar zonder land in zicht,
Koersen slechts op het blauw
Van een scherp genomen dia,
Waarop alles aanwezig is
In de lijn van de horizon.