De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids– AuteursrechtvrijDie seven Woorden, die Jesus sprack aen den Stamme des heyligen Cruys: Ghesanghes wijse: Op zijn eyghen Voys. | |
[Folio CXcij.r]
| |
DOen Jesus aen den Cruyce hingh
Ghenaghelt daer syn lijf ontfingh
Veel Wonden vol van smerten:
Die seven woorden sie hy sprack
Bedenckt in dijnen herten.
2. Ten eersten sprack hy soetelijck
Tot syn Vader in Hemelrijck,
En badt met sulck bedinghen,
Vergheeft haer want sy weten niet,
Wat sy aen my volbringhen.
3. Ten tweeden syn barmherticheyt
Ghedenckt, den Moorder toegheseyt,
Sprack Godt ghenadichlijcke:
Ghy sult noch heden by my zijn
In mynes Vaders Rijcke.
4. Ten derden denck syn groote noot,
Laet u dit woort niet zijn een spot,
Wijf siet u soon te deghen,
Johannes neemt dijn Moeder waer
Ghy sult haer vlijtich pleghen.
5. Nu merct welc was dat vierde woort,
My dorst soo seer, dit word' ghehoort,
Dat Godt riep luyd' en banghe,
Nae t'menschlijck heyl en salicheyt
Hem dorste met verlanghen.
6. Ten vijfden denck syn bangicheyt
Doen hy aen t'Heyl'ge Cruys wtschreyd:
Myn Godt, myn Godt en Heere
Waerom hebt ghy my dut gheheel
| |
[Folio CXcij.v]
| |
Verlaten wijt en veere.
7. Dat seste was een crachtich woort
Dat mennich Sondaer noch aenhoort,
Wt zijn Godlijcken monde.
Nu is volbracht mijn lijden groot
Wel hier tot deser stonde.
8. Ten sevend' in die handen dijn
Mijn Geest beveel ick Vader mijn
Aen mijnen lesten eynde,
Als mijn Siel van mijn Lichaem scheydt,
V niet veer van my weynde.
9. Wie Gods smert in eeren hoort,
En steedts gedenckt dees seven woord',
Wil Godt syn segen geven.
Op Aerden hier door syn genaedt
En voort int eewich leven.
|
|