De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijEnde gaet op dese Naevolgende Voys. 1. VVYst my den Wech van dijn Geboden recht
Dat ick met vlijt altijdt daer in mach Treden,
End tot aent Eynd' vast blijff daer aen ghehecht.
Geeft my verstant van dijn Wet ende Zeden,
Dat ickse doch bewaren mach seer wel
| |
[Folio Cxliij.v]
| |
 End slaense gaey met s'Herten innicheden.
2. Leydt my den wech van dijn Wet end Bevel,
Dat ick altijdt mijn Voeten houd' daer binnen:
Want ick mijn Hert end' Vreuchde daer op stel.
Neyg' mijn Gemoet, Neyg' mijn Verstandt end sinnen,
Om dijn Gebodt met vlijt te nemen aen,
End laet my doch gheen Giericheydt beminnen,
3. Mijn Oogen keer, dats' haer gesicht niet slaen
Op ydelheyt noch op Onnutte saecken,
End sterc mijn Hert in dijne rechte baen.
Wilt dijn Gelofft' vast ende bundich maken
My dijnen knecht, want ic heb mijnen sin
Om tot dijn Vrees end liefde te gheraken.
4. Den spot en schand, diens ic in vreese bin
Wil van my, Heer, na dijn genade keeren,
Want dijn Gericht so goedich ick bemin
Siet Heer, ick heb een sonderling begeeren
Nae dijn Ghebodt, end heb mijn lust daer in,
Wilt om dijn Trouw' ghesontheydt my bescheeren.
| |
[Folio Cxliiij.r]
| |
5. Laet my voortaen ghenieten dijn gunst goet:
End dijnen Heyl: op dat ick vanden quaden,
Heer, nae dijn Woort bevrijdt werd' end behoedt,
Dat ick den geen' die my met schimp versmaden,
Den mont toe stop, end Neerlegh' haer verwijt:
Om dat ick hoop' op't Woort van dijn Ghenaden.
6. Wt mijnen Mont en ruck tot geener Tijt,
Het heylich Woort der Waerheydt, Heer ghenadich,
Want ick vast wacht' op dijn Ghericht met vlijt.
Ick wil dijn Wet met Woort end wercken Dadich,
In Eewicheyt end sonder aff te staen,
Mijn leven lanc navolgen gants gestadich.
7. Dies sal ick oock op eene ruyme baen
Sonder verlet, bewandelen mijn Wegen,
Mits dat ick heb na dijn gebodt gestaen.
Ick sal oock vry dijn Wetten onverswegen
Den Coningen end Vorsten houden voor,
End sal dies niet beschaemt syn noch versleghen.
8. Ick neem mijn Lust alleen in het gehoor
Van dijne Wet, Gesetten ende Keuren,
| |
[Folio Cxliiij.v]
| |
Daer ick myn hert en sinnen mede schoor.
Ick wil myn handt na dijn Wet hooch op beuren,
Myn hert verliesst, gaet dijn Woort na de spoor,
En staedich denckt aen dijn Recht sonder treuren.
9. Ghedenckt O Heer wat ghy hebt toegheseyt
My dijnen Knecht, die ick heb myn vertrouwen
Op dijn Geloft' als op myn gront geleyt.
Dat is myn troost in alle myn benouwen
Want Heer dijn Woort heeft my in myn verdriet,
End inden noot by t'leven onderhouwen.
10. My is voorwaer groot hoon end' spijt gheschiet
Van t'stoute volc end vol van hooverdijen,
Maer ick en wijck van dijn geboden niet.
Ick heb O Heer ghedacht tot allen tijen
Op dijn Gericht, dat is myn troost alleen
Dwelck my verlicht in Cruys end sware Lijen.
11. Als ick vermerck de Godloos' int ghemeen,
Dat sy versmaen de Wet van dy bevolen,
So coemt my aen een schrick end schroom niet cleen.
Dijn Woort end Wet heb ick doch noyt verholen,
| |
[Folio Cxlv.r]
| |
Maer hebb' daer van myns Liedekens ghesanck
Ghedicht, doe ick noch buytens Landts moest dolen.
12. Ic heb dijn Naem gehouden in gedanck
By Nacht, O Heer, en daer op acht gheslaghen:
Want in dijn Wet is alle myn verlanck.
Dees weldaet groot na dijn goedt wel behaghen,
Ghebeurt my Heer, om dat ick mynen ganck
Na dijn gebodt ghestadich heb gedragen.
13. Ghy zijt O Heer myn Erffdeel ende Lot,
Ick heb wel vast in myn hert voorghenomen,
Dat ick altijt soud' volghen dijn Gebodt.
Voor dijn Aenschijn heb ick steedts laten comen,
Met groot Ootmoet myn hertelijck ghebedt,
Wil nae dijn Woordt my met Ghenaede vromen.
14. Ick heb seer nauw' op al myn doen ghelet,
En mynen Voet gantsch end gaer willen stellen
Nae t'onderricht van dijn woort ende Wet.
Ick heb gepoocht myne gangen te snellen
Op dijnen wech, en daer nae scherp gheluymt,
Om na dijn Wet te gaen recht sonder hellen.
| |
[Folio Cxlv.v]
| |
15. Der boosen Rot heeft gherooft end gheschuymt,
Al wat ick hadd', end al mijn Goet ontschaket,
Nochtans heb ick dijn Wet dies niet versuymt,
Ter Middernacht heb ick dickmael ghewaket
Om dijnen Loff te maken Openbaer,
En dijn Ghericht end Waerheydt groot ghemaket.
16. Heer ick verkeer met der gerechten schaer
Die dy ontsien, en mijden boose Daden,
End die dijn Woort en Rechten nemen waer.
T'aertrijck rontom is vol van dijn Ghenaden
Bericht my Heer, dat ick doch gants en gaer
Nae dijn Ghebodt my houd' op dijne paden.
17. Ghy hebt dijn Knecht, O HEEr, veel Deuchts ghedaen,
Nae dijn Ghelofft' end nae dijn Woort waerachtich,
Daer ick altijt seer vast heb op ghestaen.
Geeft mijnen geest, O Heer mijn Godt Almachtich,
Een rechten smaeck end Onvervalscht verstandt,
Want ick ghelooff aen dijn Ghebodt standtachtich.
18. Eer ick verneert werd' onder dijne Handt,
| |
[Folio Cxlvj.r]
| |
Ginck ick dweirsvelts veer' wt den Weghe dwalen,
Maer nu is my dijn Woort int Hert gheplant.
Heer ghy zijt goet, end laet dijn goetheydt stralen
Aen alle kant: Dies geeft my goet bericht
En laet my niet dijn rechte Wegen falen.
19. Die op haer pracht end Hoochmoet syn gesticht,
Syn tegens my, veel Leugens gaen versieren,
Doch mijn ghemoedt is nae dijn Woort ghericht.
Haer Hert is vett als smout ontrent de Nieren,
Sy zijn verstoct, hoochmoedich ende stout,
Maer mijne lust is dijn Wet goedertieren.
20. Tis mijn gheluck end Welvaerdt sonder fout,
Dat ick van dy Castijding' heb' ontfangen,
Om dijn Ghebodt te leeren Onverflout.
Want dijn Ghebodt, dien ick steedts wil Aenhanghen,
Is beter, HEER, dan silver ofte gout,
End dan al t'Goet daer Menschen nae verlangen.
21. Dijn handen Heer hebben my toebereydt,
Geeft my verstandt dat ick te recht mach smaken,
Het reyn Ghebodt ons van dy voorgheleydt.
| |
[Folio Cxlvj.v]
| |
T'Godtsalich volck sal hen met Vreucht vermaken,
Als sy de Deucht die ghy my doet, sien aen,
Dewijl dijn woort de grondt is mijner saecken.
22. De daet, O Heer, doet my te recht verstaen,
Dat dijne straff end Oordeel is genadich
En dat ghy my met Recht hebt moeten slaen.
Ick bidde dy dat dijne gunst ghenadich
Sy mijnen troost, so ghy hebt toe geseyt
My dijnen knecht nae dijn Gelofft' ghestadich.
23. Wil dijn Ghenaed' end Ontfermherticheyt
My gunnen Heer, op dat ick doch mach leven,
Want dijn woort is mijn lust insonderheyt
Laet syn beschaemt die in Hoogmoet verheven,
Met een valsch hert my soecken alle quaet
Want ick wil my tot dijne Wet begeven.
24. Dan sullen haer met lust end blyd' gelaet
Keeren tot my die vroom syn end Godsvruchtich,
End kennen recht dijn Woort en dijnen Raet.
Geeft dat mijn Hert sy oprecht ende tuchtich,
Mits u gebodt, op dat ick niet met smaet
| |
[Folio Cxlvij.r]
| |
En word' beschaemt, end voor mijn Vyant vluchtich,
25. D'wijl ick verlang' nae dijn woort Dach end Nacht,
Mijn ziele wort versmacht end gants besweken:
Midts op dijn Woort ick soo begheerlijck wacht,
Dat d'Oogen schier my sprit'len ende breken
Ick segge vast in mijn Hert: och wanneer
Sult ghy my Heer eens troostelijck aenspreken?
16. Ick ben heel dorr', wt grooten rouw' O Heer,
Als een Bocxvel lang' in den Roock ghehangen,
Doch dijn bevel vergeet ick nimmermeer
Hoe lang' sal my dit Cruys noch soo hart prangen,
Ick ben dijn knecht, wanneer sult ghy doen wraeck
Over de geen' die my so hart bestrangen?
27. T'hooveerdich volck heeft my sonder Oorsaeck,
Kuylen gemaeckt, om daer in te doen vallen,
Dwelck niet en is nae dijner Wet wtspraeck.
Dijn Wetten HEer syn Oprecht gants end allen,
Ick word' vervolcht t'onrecht wt Haet end Nijt,
Dies wil my Heer met dijner Hulp omwallen.
28. Ic was by na mijn leven geheel quijt
| |
[Folio Cxlvij.v]
| |
Door dit boos Volck dat my soeckt te verderven.
Doch heb ick noyt van dijn Woort afgeglijt.
Verquict my Heer, end laet my doch niet sterven,
Nae dijn genaed: Ick wil dijn woort met vlijt,
Behouden steedts, in steed' van mijner Erven.
29. Dijn Woort gheduert O HEer in Eewicheyt,
En staet gevest in s'Hemels hooge throonen,
Die ons van dy Oorconden claer bescheyt.
Dijn waerheyt vast laet sich wel claer verthoonen,
Van Tijt tot Tijt: ghy hebt het Aertrijc ront
Heel vast gesticht, dat Menschen daer op woonen.
30. Tot heden staet de Werelt op haer gront
Door dijn Gericht, mits alle Creatueren
Dijn dienaers syn gehoorig' t'aller stont.
Had' my dijn Wet, doe my t'Hert swaer moest treuren,
Niet wel getroost, end myn ghemoet verblijt,
Ick waer vergaen, end' had niet kunnen dueren.
31. In Eewicheyt wil ick te geener tijt
Dijn heylich woort en dijn bevel vergeten,
Want ghy daer door my t'Leven hebt bevrijdt.
| |
[Folio Cxlviij.r]
| |
Heer ick ben dijn, dies mach ick my vermeten,
Daerom myn Heer bewaer my inden noot
Want ick doch poog' om dijn Wet wel te weten.
32. De godloos' Heer, staen vast na mynen doot,
Dies hebbens' oock ghelegt haer schalcke laghen.
Maer ick neem' Acht op dijne Woorden bloot.
Al wat my wort ter werelt voor geslagen
Heeft al een eynd', al ist noch eens so groot,
Dijn Woort alleen streckt wijt ten Eew'ghen Daghen.
33. Hoe lief, O Heer, heb ick dijn Wet ghehadt?
Den gantschen Dach men hoort my daer van spreken,
Want tis mijn lust, het is mijns Herten schat.
Mijn Vyant heeft in Wijsheyt my gheweken,
Dwelck is gheschiet door dijn Woort end gebodt,
Daermeed' mijn Hert was Eewelijck ontsteken.
34. Jae ick ben ooc verstandiger, o Godt,
Dan all' die my eerst hebben onderwesen,
Om dat dijn Wet is mijn sin end ghenot,
T'verstandt is my in Wijsheyt opgheresen.
Oock boven die, die Ouder syn van tijt,
| |
[Folio Cxlviij.v]
| |
Om dat ick houw' dijn Wetten hooch gepresen.
35. Ic heb altijts mijn Voeten nauw gemijdt
Van alle quaet, end van Onrechte wegen,
Om dat ick hiel dijn Woort met grooten vlijt.
So dat ic noyt van sinnen was geneghen
Om van dijn Woort te wijcken eene voet
Want in dijn school heb ic verstant gecregen.
36. Mijn Heer, mijn Godt, hoe syn dijn Woorden soet?
Geen honichwerck noch soete honichraten
Vind' ick van smaeck in mijnen mont so goet.
Ick heb verstandt end wijsheyt boven maten,
Daer door ghehadt, end ben gheworden vroet
Dies moet mijn Hert bedroch en leugens haten.
37. Dijn Woort is, Heer, een Claerheyt ende Licht
Voor mijnen Voet, om dijn Baen na te sporen,
Een Fackel claer die mijne wegen richt,
Ick heb O Heer een stercken Eet gesworen
Dien ick altijdts sal onderhouden vast,
Als dat ick steets dijn Rechten wil Oorbooren'
38. Ick steeck benaut in swaren druck en Last,
Vernedert synd' O Godt ond' dijn handen,
| |
[Folio Cxlix.r]
| |
Verquick my dan, nae dijn Woort u doch rascht.
Neem gunstich aen de willig' Offerhanden
Dijns Lofs, die ick dy met den Monde ghewaeg,
Leer mijn Gemoet in dijns Wets Yver branden.
39. Ghy siet O Heer dat ick mijn siele draech
Als in mijn vuyst: soo swijmt my telcker uyren,
Doch ick vergeet' dijn Wet te geenen daeg'
Het Godloos volck soeckt mijnen Voet te stueren,
(Wt valsch bedroch) in t'garen van haer Net
Maer ick laet my van dijn Woort niet vervueren.
40. Dijn Tuyg'nis, Heer, dijn Woort end dijne Wet,
Is t'lot en deel dwelck ick wil Eewich Erven,
T'is mijn Vreucht, mijn Troost end mijn Ontset.
Ick heb mijn Hert gheneyghet menichwerven
Tot dijn gebot: Nae twelck ick onverlet,
Wil Eeuw'lijck doen: tot dat ick coom te sterven.
41. Ick draeg' een Haet, end hebb' een wedersin,
Van t'schalck gepeyns' end s'Menschen slimme rancken,
Maer dijne Wet is t'geen dat ick bemin
| |
[Folio Cxlix.v]
| |
O Heer ghy zijt mijn scherm die niet can wancken,
Ghy zijt mijn Heyl, mijn Toevlucht ende schilt
Op dijn Woort staet mijn hop' end mijn gedancken.
42. Packt u van my all' die ghy qualijck wilt,
En boosheyt werct: end ick sal met vlijt schouwen
Op mijns Gods Woort, en syn Gheboden milt.
Wilt my O Heer vast stutten en behouwen
Nae dijn Gelofft' dat ick int Leven blijff
Laet my niet syn beschaemt in mijn vertrouwen.
43. Versterckt my Heer, end Ondersett my stijf,
So sal ick recht bewaret syn met Vreden
Ick sal dijn Wet aenmercken met beclijf.
Ghy hebt de geen' met voet'en hart vertreden
Die dwalen af van dijne Wet en Raet,
Want sy doch List end valsche Rancken deden.
44. Ghy hebt de boos' end hare valsche daet
Als onnut schuym van d'Aertrijck wech ghesmeten,
Dies ick bemin' dijn Tuyg'nis boven maet,
Dijn schrick en schroem heeft my t'Hert so beseten,
Dat my van vrees' het hayr te bergen staet
Als ic my poog' dijn Oordeel t'overmeten.
|
|