De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. CXII. Beatus vir qui timet.

Op de Voys: O HEERE GOdt dijn Godlijck Woort.

1. WEl dien die Godt den Heere vreest,
Heeft Lust tot syn Gheboden,
Diens Zaedt is machtich en gheneest
In s'HEEren Segen goede.
Den Vromen al, in haer Huys sal,
Syn Rijckdom end Volheyde,
Beyd hier end oock in Eewicheyt,
Blijft syn Gherechticheyde.

[fol.  Cxxxiiij.r]

 

2. Den Vromen t'Alder tijdt op gaet,

 

Het Licht in Duysterhede,

 

Van Godt gerecht, end vol Ghenaed,

 

Wel die Erbarmt, en meede

 

Hier geerne Leent, syn saecken Eende,

 

Niemandt schaey doend' op Eerden,

 

Want Eewich hy sal blijven bly,

 

En niet Vergeten weerden.

 

 

 

3. Wanneer Godt ander Luyde plaecht

 

Vreest hy hem nimmermeere,

 

Syn Hert dat hoopt al Onvertzaecht,

 

Wel vast op Godt den Heere.

 

Ghetroost is (siet) en Vreest hem niet,

 

Tot hy aen syn Vyanden

 

Syn Lust siet daer, dat sy All'gaer

 

Om comen en tot schanden.

 

 

 

4. Hy stroeyet wt van Herten grondt,

 

Hy gheeft al met Ontfarmen,

 

Nae syn Vermoeg' tot alder stondt,

 

D'Elenden en den Armen.

 

Het blijft oock meed', in Eewicheed

 

Sijne Gherechtichede.

 

Syn Hoorn die HEEr, verhoocht met Eer,

 

En Blijschap t'Alder stede.

 

 

 

5. Die Godloos sal't sien met verdriet,

 

Daer toe salt hem seer spijten.

 

Hy sal seer Wreet, als dit gheschiet

 

Syn Tanden tsamen bijten.

 

Vergaen oock tsaem met synen Naem,

[fol.  Cxxxiiij.v]

 

Want al wat sy begeeren,

 

Die boose Rot, het wort te spot,

 

Verlooren en t' Oneeren.