De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. LXXXIX. Misericordia.

Op de Voys: Het is dat Heyl ons comen her.

DEs HEEren goetheyt Eewichlijc,
Ick singh' wt Herten gronde,
End' syn Waerheyt ghestaedichlijck,
Vercond' met mijnen Monde,

[fol.  Cvij.v]

 

En segg' een eeuwig' g'naed' op gaet

 

End' ghy sult in des HEmels staet,

 

Dijn Waerheyt Trouw'lijck houden.

 

 

 

2. Een vast Verbondt heb ick ghesticht

 

Met mijnen Wtvercoren,

 

Den David mijnen Vromen Knecht,

 

Hebb' ick een Eedt gheswooren.

 

Verleenen dy een Eewich Zaet,

 

End' dijnen Stoel voor alle quaet,

 

Wil ick altijdt Behouwen.

 

 

 

3. Die HEmel prijsen sonder Faut,

 

Dijn Wonder (HEER) so Reyne,

 

End' dijne Waerheyt Onbenaut,

 

In dijn Heyligh' Ghemeyne.

 

Wie mach den HEERE syn ghelijck?

 

In Wolcken end' opt heel Aertrijck,

 

Onder der Goden kinder?

 

 

 

4. Godt is heerlick van groote Macht

 

In die Versaem der Vromen,

 

End' Wonderbaerlijck hooch gheacht,

 

Boven die syn Rondtomme,

 

HEER Zebaoth wie is ghelijck

 

Als ghy, een Machtich Godt Heerlijck,

 

Dijn Waerheyt om end' Omme.

 

 

 

5. Ghy Heerst over de Zee verwoet,

 

End' stillet syne Baren,

 

Egypten sloeghet ghy te Doot,

 

Dijn sterckheyt ginckt niet sparen,

 

Den HEmel end' die Aerd' is dijn,

[fol.  Cviij.r]

 

De Werelt onderhoudt ghy fijn,

 

End' al wat is daerinne.

 

 

 

6. Die tijden sijn in dijn Bescherm,

 

Dijn Naem is s'Lands ghenoeghe,

 

Want ghy hebt een Almachtich Arm,

 

Dijn Rechte Handt is hooghe,

 

Gherechticheyt end' Rechte Leer,

 

Dat is dijn Stoel een vast gheweer,

 

Sy moghen niet Faelgieren.

 

 

 

7. Genaed' end' waerheyt sijn all' beyd

 

Voor dijnen Aenghesichte,

 

Hoe salich is dat Volck bereydt,

 

Dat Juychet in dijn Stichte.

 

Want (Heer) sy Wandlen al te saem

 

Int Licht dijns Aensichts, End' dijn Naem

 

Daeg'lijcx sy vrolijck prijsen.

 

 

 

8. Heerlijck in dijn Gherechticheyt

 

Sijn sy, want ghy gaet stercken,

 

End' wilt na dijne Goedicheyt,

 

Door ons so Roemlijck wercken,

 

Want onse Schilt dat is de HEER,

 

Ons Coninck end' een goet Gheweer,

 

Die Heyligh' Israelis.

 

 

 

9. Waerachtich hebt ghy Toe geseyt

 

Dijn Heyl'ghen end' Beminden,

 

Ick heb den Rechten Helt bereyt

 

By hem is Hulp te vinden,

 

Hooch wt den Volck is een Vercoorn,

 

Dien heb ick mijnen Eedt gheswoorn,

[fol.  Cviij.v]

 

Mijn Knecht David ghevonden.

 

 

 

10. Met Heyl'gen Oly heb ick bly,

 

Hem G'salfft tot wonder Wercken,

 

Mijn Handt sal hem behouden vry,

 

End' mijn Arm sal hem stercken.

 

Die Vyanden hem sullen nicht,

 

Noch all' dat Ongherechte sticht,

 

Verwinnen noch Vernielen.

 

 

 

11. Verslaen wil ick al zijn Party,

 

Sijn Haeters wil ick Plaghen,

 

Mijn Waerheyt end' Ghenade bly,

 

Sal by hem Oudt Bedaghen,

 

End' syn Horn sal in mijnen Naem

 

Verheven syn met goede Faem,

 

End' over al ghepresen.

 

 

 

12. Sijn Rechte Hant sal Heyrschen Vroe,

 

Int Meer end' groote Water,

 

Hy sal my Noemen oock alsoe,

 

Ghy zijt mijn Rechte Vader,

 

Mijn Godt, mijn Troost, mijn Hulpe schoon

 

End ick wil hem een Eersten Soon

 

Hooch over al gaen maecken.

 

 

 

13. Eewich so blijft hem mijn Genaed'

 

End' mijn Verbondt sal dueren,

 

So lang' als duert des HEmels Staet

 

Sijn Rijck wil ick volvueren.

 

Maer so syn Kinder mijne Wet

 

Verlaten, End' niet Wandlen Net

 

In mijnen Rechten reyne.

[fol.  Cix.r]

 

14. Ontheyl'gen sy wat ick haer sticht

 

Versmaeden mijn Gheboden,

 

So wil ick oock nae mijn Ghericht

 

Castijense met Roeden,

 

Wel Plaghen wil ick haer Misdaet,

 

Maer nochtans wil ick mijn Ghenaed'

 

Van haer niet heelicx weynden.

 

 

 

15. Niet wil ick breken mijn Verbondt

 

Noch oock dat selff verkeeren,

 

Wat is ghegaen wt mijnen Mont,

 

Ick heb eenmael gaen sweeren

 

By mijner eyghen Heylicheet,

 

Ick wil den David Lieghen niet,

 

Syn Zaedt sal Eewich blijven.

 

 

 

16. Syn stoel als Son end' Maen voor my,

 

Sal Eewich syn behouwen,

 

Ghelijck de Regenboghe vry

 

In Wolcken is t'Aenschouwen.

 

Maer nu verwerpt ghy end' verstoot

 

Den G'salffden dijn in Thoorne groot,

 

T'verbondt met dijnen Knechte.

 

 

 

17. Syn Croone ghy ter Aerden treet,

 

Verscheurt all' syne Mueren,

 

Syn Vesten ghy al heel verplet,

 

Een Rooff is hy met treuren.

 

T'beschimpen hem van alle kant,

 

Want ghy verhoocht des Vyants handt

 

Verblijdt all' syn Bestrijders.

 

 

 

18. Victory mach hy Vechten niet,

[fol.  Cix.v]

 

Gheen hulp mach hem Oorbooren,

 

Syn reynicheyt leyt int verdriet,

 

T'is met syn Stoel verlooren,

 

Syns Jonghen levens beste sort,

 

Die hebt ghy thoornich aff ghecort,

 

Bedeckt hem met veel smade.

 

 

 

19. Och Heer hoelang' wilt ghy noch gaen

 

Ons arme Sondaers haten?

 

Dijn grim noch als een Vuyr voortaen

 

Verderff'lick branden laten?

 

Bedenckt myns levens kleyne Tal,

 

Waerom wilt ghy de Menschen al

 

Doch maken so te niete?

 

 

 

20. Waer is yemant die levet hier,

 

End' hy den Doot niet smaecke?

 

Mach hy syn Siel bevrijen schier

 

Dat hem die Hell' niet raecke?

 

HEER, waer is nu dijn G'nade vroet,

 

Die ghy beswoert den David goet,

 

In dijner waerheyt trouwe.

 

 

 

21. Gedenct Heer hoe dijn Knechten goet

 

Versmaetheyt lijden moeten,

 

End' ick draecht al in mynen schoot,

 

Van Volcken kleyn en grooten,

 

Want wat dijn Knechten wort ghedaen

 

Dat gaet dy HEER, al selvest aen,

 

Het is dijns Naemens saecke.

 

 

 

22. Die Vyand', HEer, versmaden dy

 

Als sy gaen ons verfoeyen,

[fol.  Cx.r]

 

Sy treden oock met Voeten vry,

 

End' meynen wt te Roeyen,

 

Dien ghy ghesalvet hebt O HEER,

 

Tot onsen Heyl en dijne Eer,

 

HEER Eewich zijt ghelovet.