De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

[fol.  C.v]

Psalm. LXXXII. Deus stetit.

Op de Voys: Aen Water vlieten Babylon.

GOdt sels in syn Ghemeynte staet,
Is selffs der Goden Richter,
Met syn Vermaen hy t'Herte staet,
Hoe langh' wilt ghy die Wichter,
Dat Arme Volck moetwillich noch
So Onrecht Rechten? Segt my doch?
Die Godloos t'Recht toe wijsen,
End' Arghe schalcken nemen aen,
Maer d'Armen wijt doen van u staen,
En quade saecken prijsen?

2. Doet recht den Armen in der Noot
Den Weesen en den Slechten,
Helpt die Arm is van Tijdtlijck goet,
d'Elenden brengt ten Rechten,
Laet t'Onrechte hem niet leyden om,
Verlost hem, en te hulpe com,
All' die Verachte Armen,
Die veel al om syn in den Land',
Verlostse wt s'Godloosen Handt,
Wilt haerder al Erbarmen.

3. Maer Godt sy willens niet verstaen
Noch mercken groot oft Cleyne,
Sy blijven by haer boose Waen,
Meynen, sy zijnt Alleyne.
Dies wand'len sy in Duysternis,
En doen niet als behoorlijck is,

[fol.  Cj.r]

 

Daerom so moeten vallen,

 

Die Fondamenten in den Land',

 

Want sy volghen haer blint verstandt,

 

Tot naedeel van haer allen.

 

 

 

4. Ghy Princen (siet) ick heb geseyt

 

Van Ampte zijt ghy Goden,

 

De Hoochste heeft u so bereydt,

 

En soud' u oock Behoeden,

 

Maer nu moet ghy al sterven schier

 

Als alle ander menschen hier,

 

Ghy hebt noch uyr noch stonde.

 

Jae even als een wreet Tyran,

 

So moet ghy oock schricklijck daer van

 

En gantschlijck gaen te gronde.

 

 

 

5. Daerom (Godt) maeckt dy op, t'is Tijt

 

End' Rechtet selfs die Landen,

 

Want ghy Alleen ons Erff-heer zijt,

 

Het staet al in dijn Handen,

 

HEEr Godt den rechten Rechter mijn

 

Oordeelt ons nae de Goetheyt dijn,

 

Laet ons dijn Rijcke Erven,

 

Vergheeft ons sonden wt Ghenaed',

 

Want dijn Oordeel niet Leven laet,

 

Die in haer Sonden sterven.