De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. LXXII. Deus indicium.

Op de Voys: Als hier nae volghet.

DEn Coninck end' dijn Overheydt,
Dien ghy te goet,

[fol.  Lxxxiiij.r]

 

 

Dijn Volck (HEEr) hebt ghegeven,

 

Dien geeft verstant met goet bescheyt

 

Hert, Macht, en Moet,

 

Des Conincx Soon verheven.

 

Op dat hy kennend' uwe Recht,

 

Eenvoudt en slecht,

 

Dijn Volck altijdt Regeere,

 

Met goet Recht beyd',

 

En billickheyt,

 

Den Armen dijn,

 

Soo't hoort te zijn,

 

Ghericht en Recht hanteere.

[fol.  Lxxxiiij.v]

 

2. Dan brengen Vreed' en Rechticheyt

 

Beyd' Bergh en Dal,

 

T'volck Vredelijck te woonen,

 

Dat sy gaen Wand'len sonder Leydt,

 

Vry over al,

 

Haer niemandt derff verhoonen,

 

Want dijn Regent der Armen Clach,

 

(Die all' den Dach

 

Int Volck verheft) verhooret,

 

D'elend' bevrijdt,

 

Gheeft Spijse blijdt:

 

Der Boosen Rot,

 

Hoochmoet en spot,

 

Trots en Ghewelt verstooret.

 

 

 

3. Sy sullen hebben dy voor Oogh',

 

Beyd' Man en Wijff,

 

O Godt end' dy vereeren,

 

So langh' de Son in HEmel hooch

 

En Maen oock blijff,

 

Dijn Loff altijdt vermeeren,

 

Des HEren coemst is vol Ghenaed',

 

End' also gaet

 

Als Gedeons Vel ghespreyden,

 

End' als den Douw,

 

T'landt Dorr' en Rouw,

 

Bedouw't dat wel,

 

T'gras spruytet snel

 

Op Affghemaeyde Weyden.

 

 

 

4. Dan bloeyt de Vroom in lust en Vreed',

[fol.  Lxxxv.r]

 

Tot syner tijdt,

 

Soo langh' de Maen sal schijnen.

 

Syns Rijcks gebiedt end' Heerlickheyt,

 

Streckt breet en wijt,

 

Van Zee tot Zees termijnen,

 

Die Mooren vallen hem te voet,

 

De Vyandt moet

 

Stoff lecken end' hem vreesen,

 

Die Coninghen

 

Die sullen hem

 

Begiften wel,

 

Die Heyden veel,

 

Hem alle dienstich wesen.

 

 

 

5. Van onrecht hy den Armen sal

 

Verlossen wel,

 

Als hy sal Hulploos schreyen,

 

Hem laten niet in Ongeval,

 

Noch int ghequel,

 

Maer wter Noot hem leyen.

 

Sal dien oock vriend'lijck syn altijdt,

 

Die Armoed' lijdt,

 

Verlossense van schaden,

 

Van 's Woeckers drang,

 

En Wreeff'laers dwang,

 

(Midts hy haer bloet

 

Acht duyr en goet)

 

Sal hyse wel Ontladen.

 

 

 

6. Den Coninck veel gelucks altijdt,

 

Arabisch Gout

[fol.  Lxxxv.v]

 

Sal men hem willich gheven,

 

End' hem daer by aenbeden wijt,

 

Op hem betrout,

 

Want hy sal eeuwich leven.

 

Het Zaet ghesaeyt op Bergh' en Plaen,

 

Sal dicke staen,

 

Veel vruchten salmen maeyen,

 

Ghelijck alst Hout,

 

Dat staet soo stout,

 

In Libano

 

Ghelijck also,

 

Salt Coorn dan staen waeyen.

 

 

 

7. Veel Volcks sal in den Steden zijn,

 

Als gras end' Loff,

 

Soo sullen sy vermeeren.

 

Oock eewich sal die Name zijn

 

Van nu aen off,

 

Vercond't met grooter eeren.

 

Gheseghent sullen oock ghelijck

 

Sijn in syn Rijck,

 

Die Heyden, end' hem prijsen,

 

Ghelooft zij Godt

 

De HEER Zeboth,

 

Want hy alleen

 

En anders gheen

 

Groot wonder can bewijsen.

 

 

 

8. Syn Naem zij loff in eeuwicheyt

 

Syn Majesteyt

 

Ghenoech can niemant loven

 

Syn Rijcx Cieraet, en Heerlickheyt

[fol.  Lxxxvj.r]

 

Wert wtghebreyt

 

Hooch by den Vader boven,

 

Dat Aertrijck is vol syner eer,

 

Hoe langhs hoe meer,

 

Ghelooft wert synen Name,

 

Die vromen al,

 

Met welgheval,

 

Die spreken vry

 

Oprecht daer by,

 

Van herten vrolijck Amen.