De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids
(1625)–Anoniem De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids–
AuteursrechtvrijOp de Voys: Christus de HEEr ten Jordaen quam, Als hier nae volcht. EN wilt ghy dan de Waerheyt niet
Bekennen noch Beminnen?
Noch Oord'len recht sonder verdriet,
Ghy Menschen quaet van sinnen?
Al willens ghy t'onrecht Aenvaert,
| |
[Folio Lxvij.v]
| |
 Tyrannich in den Lande,
Gaet wreff'len altoos Onvervaert,
Met Boosheydt uwer Hande,
End' vraecht nae gheen Vermanen.
2. De God'loos syn verkeert All'gaer,
Van Moeder Lijff ontfanghen,
Die Leug'naers dwalen all' met haer,
En Woeden als die Slanghen,
Als een dooff Ader die haer Oor
Toe stoppet doorVerveeren,
Dat sy den Tooffnaer niet en hoor,
Een Meester van Besweeren,
Wat baet dan goede Leere?
3. Godt wilt in haren Monde snel
Breken die groote Tanden,
Sy syn als Jonghe Leeuwen fel,
End' gaen nochtans te schanden,
Als Water dat haer henen Vloeyt.
Sy pooghen om te schieten,
| |
[Folio Lxviij.r]
| |
Die Vromen hier end' daer verstroyt,
Maer (t'moet haer wel verdrieten)
Ghebroken syn haer Pijlen.
4. Jae als een vuyle Sleck versmacht
Vergaen sy sonder Vruchte,
Als een Ontijdich vuyl Misdracht,
Sien sy noch Son noch Luchte.
End' eermen can bevinden daer,
Haer Struyck met Rijpe Dooren,
So salse t'Eenemael All'gaer
Wtroeden Godes Thooren,
Dewijl sy noch syn Jonghe.
5. Als Godt soodane Wrake doet,
Die Vroom' sal hem verblijden,
End' sal dan Wasschen wel ghemoet,
Sijn Voeten van all' Lijden.
Het sullen dan die Menschen vry
Gaen segghen met ghevoege,
Die Vrome mach wel wesen bly,
Het coemt nae syn ghenoege,
God is noch selfs al Richter.
|
|