De C.L. psalmen des conincklijcken propheten Davids

Psalm. LV. Exaudi Deus or.

Op de tweede Voys van: Wt dieper noot: Als volghet.

[fol.  Lxiiij.r]

HOort mijn Gebedt mijn HEer end' Godt,
Ick Huyl' end' Claegh' met smerte,
Verbercht u niet in mijnen Noot,
De Vyandt dringht soo harde.
Merckt op my, end' verhoort doch my,
Die Godloos' maeckt soo fel geschrey,
End' sijn my al te grimmich.

2. Sy bruycken aen my Boosheyt veel
Benauw't is seer mijn herte.
Des doodes vrees op my valt heel
Groot' Schrick end' sware smerte,
Een grouw'lic beven comt my aen,
Och mocht ick dese noot ontgaen,
Hoe verre woud' ick vlieden.

3. Ic wensch Och hadd' ic vleugel ras,
Ghelijck die Duyven snelle,

[fol.  Lxiiij.v]

 

Dat ick mocht vlieghen op dit Pas,

 

In een Woestijn al stille,

 

Siet, ick soud' haesten wijt van hier,

 

Om my te berghen voor t'getier,

 

Des onweders onstuere.

 

 

 

4. Haer Tongen maeckt oneens O Heer

 

End' doetse gaen al t'onder,

 

Kijvaey end' Wrevel altoos meer,

 

Haer Stadt vervult (T'is wonder)

 

Sulcx in haer Vesten rondtom gaet,

 

Noch Nacht, noch Dach, niet af en laet,

 

T'is Moeyt' end' Plaegh' daerinne.

 

 

 

5. Schaed' en bedroch daer in regniert

 

En laet niet van haer Straten,

 

Waert noch dat die my Tribuleerd',

 

Die openbaer my haten,

 

Waert dat myn Vyandt dreychden my,

 

So soud' ick my verberghen vry,

 

End' voor syn quaetheyt wachten.

 

 

 

6. Maer ghy myn vrient en myn gesel,

 

Die wy so vriend'lijck waren,

 

Ten Huys'des Heeren ginghen wel,

 

De doot maeck' dat sy varen

 

Al levend' inder Hellen quael,

 

Want t'is doch boosheyt over al,

 

Onder haer aenhangh' alle.

 

 

 

7. Maer ick aenroep den Heere goet

 

End' hy sal my wel helpen,

 

Avonts, morghens, end' middaechs vroet,

[fol.  Lxv.r]

 

Tot hem mijn Claegh' sal gelpen,

 

Hy sal verhooren mijn geschrey,

 

End' maecken oock mijn Ziele vry,

 

Van dien die aen my willen.

 

 

 

8. Hy maeckt my Vreed in mijne Siel

 

Want veel my teghen streven,

 

Die Eewigh' HEEr verhooren wil,

 

End' haer hoochmoet sal sneven,

 

Want sy niet anders dan Godloos,

 

End' sonder Vrees des HEEren boos

 

Sodanich willen blijven.

 

 

 

9. Sijn vreedsaem Volck sy quael aendoen

 

End' syn Verbondt ontwijen,

 

Haer woorden glat als Boter schoon,

 

Maet t'Hert is Krijch vernijen,

 

Al praten sy soo goedich daer,

 

Als oft haer Tongh al Oly waer,

 

Nochtans synt bloote sweerden.

 

 

 

10. Dijn swaricheyt werp op den Heer

 

Hy sal dy wel versorghen,

 

Den Vromen sal hy nimmermeer

 

In Onrust laten worghen.

 

Maer Godt salse die Boose vuyl,

 

Verstooten in die diepe Cuyl,

 

Al onder in die Helle.

 

 

 

11. All' die so gierich syn om t'Bloet

 

Der Vromen te vergieten,

 

End all' die winnen valsch haer Goet,

 

Sy moghens niet ghenieten,

[fol.  Lxv.v]

 

Want alsse meynen leven gaen,

 

Soo moeten sy subijt daer van,

 

Maer (HEER) op dy ick hope.