Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 241]

Celadons Graf-schrift,

AEquam memento rebus in arduis
Servare fidem.

HIer rust de doode romp van Celadon,
Hier rust hy, die aen 't Y niet rusten kon,

Door minne drift die sijn gemoed ontruste;

Toen het Elise, sijn meestresse, luste'

Met ontrouw te beloonen sijne min,

Wees hy haer aen met een stantvaste sin,

Wat zy op hem vermocht by dood en leeven.
Hy heeft de geest op.... dan uitgegeven,

[p. 242]

 

En riep; Hier sterf ik ô geminde Maagd,

 

Mijn Rif, doen 't leven had, heeft u mishaag

 

En nu het zielloos is, kan ik my troosten,

 

Om dat mijn dood Gebeent blijft in het Ooste

 

Want had gy dat, gy handelde 't, als my;

 

Nu gy 't bey mist ben ik te meerder bly.

 

Meditando.