Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes

[p. 234]

Stemme: Droeve Princesse.

Philander.

ADieu mijn liefste ik moet nu scheyde,
Adieu mijn lieve Galaté,

Gaet nu met Phillis u lammertjes weyde,

Doch neemt altijdt mijn zieltje meê;
't Zy waer ik mede ben, zult gy zijn in gedachte,
Digen ende nachte, op deze mijne reys;
Des liefste lief, leeft met dees kus in vreê,
't Moet wezen wel adieu mijn lieve Galaté.

Galate.

Kunt gy zo schielijk van my vertrekken?

Dit hadt uw trouwheyt niet belooft,

[p. 235]

 

Doe 't minnent hertje my quam ontdekke

 

Hoe gy schier zinloos wiert berooft,

 

Als ik voor 't lieve ja, u drie mael neen toezeyde,

 

En wilt gy nu scheyde, van die u bemint.

 

Vaart waer gy wilt, alwaer het over Zee;

 

Maer neemt u trouwe lief u Galatéa meê.

 

Philander.

 

Weest niet bedroeft, het is om rede,

 

Dat ik nu eenigh doolen moet,

 

Ik nam mijn hert u zoo gaeren mede,

 

Maer al mijn vrees is tegenspoet;

 

Gy zijt, ô schoon, vervaert voor alle sware winde,

 

Die men ondervinde, moog' op zulk een tocht:

 

Dies liefste lief hout u gerust in vreê,

 

Ik neem op deze reys mijn Galaté niet meê.

[p. 236]

 

Galate.

 

Meent gy my zoo vervaert te maakken?

 

Geen Noorder buy', noch Beerejacht,

 

Kunnen het hert in 't minste raakken,

 

'k Ben onder d'Amasonens macht;

 

Geen schrik vervaert mijn geest: en zoeckt my niet te quelle,

 

Noch mijn hert t' ontstelle, hier heb ik geen rust.

 

Dies wil mijn lief door Bergen, of op Zee,

 

Indien gy my bemint neemt Galatéa meê.

 

Philander.

 

Is het niet zoeter in deze boomen,

[p. 237]

 

Of zoo te weyden hier te lant,

 

Dan op de Hemelhooge boomen,

 

Of ongelukkig op een strant,

 

Daer 't schip, alwaer 't metael, aen splinters werdt gestoote,

 

Hout u by dees loote, in uw Herders wey;

 

Adieu voor 't laest, laet my doch gaen in vreê.

 

Galate.

 

Ik zeg u geen adieu, want Galaté gaet meê.

 

 

 

Ik leef in de bladren,