| |
| |
| |
Aan Bachus.
Horatius negentiende Zang van 't tweede Boek.
Toon: Toen Bachus lagh en sliep, &c.
Looft my nakoomeling, ik zing,
Hoe 'k Bachus by de rotzen
Zagh zitten in een kring.
Ik zagh 'er hoe dat hy, daar by
O Evoë! mijn hert, dat wert,
| |
| |
Door eene versche vreeze,
O Bachus! mijn gemoedt, en bloedt,
Van uwe godtheit zwanger,
Door vreugde wordt gevoedt.
Gevreest zijt door u wijngaartspiets,
Het staat nu heeden vry, voor my,
| |
| |
En van de mellekvliet, een liedt
Te zingen, en den hooning
Die uit de struiken schiet.
8.[regelnummer]
'k Heb oorlof en ook stof,
'k Heb oorlof en ook stof, de lof
Van uwe Bruidt te zingen,
Gesteldt aan't Starrenhof.
9.[regelnummer]
Het staatme vry met zangk,
Het staatme vry met zangk, en klank,
Van Pentheus en Lykurgus,
| |
| |
Gy leidt, ô Evoẽ, ook meê
De stroomen van de vlieten,
Wanneer gy zijt van nat, bespat,
Heeft schaad op u geen vat;
Al strikte gy te hoop, ter loop,
De vlechten der Bachanten,
13.[regelnummer]
Toen 't heilloos Reuzenrot
| |
| |
Toen 't heilloos Reuzenrot, dien Godt
Jupijn om hoog bestormde,
En klom na 't Hemelsch slot:
Toen hebt gy Rekus zelf, ja zelf,
Met leeuwenmuil en klaauwen,
Hoewel dat yder docht, gy mocht,
Boert, dans; en spel veel beeter
Verstaan dan oorlogs-tocht.
Maar gy, ô Evoẽ! waart meê
| |
| |
De helhondt staakte ras, 't gebas,
Toen hy zagh uwen hooren,
Daar 't hooft verçiert meê was:
Hy kwispelstaarte zoet, en groett,
En lekte, met dry tongen,
In 't scheiden uwen voet.
|
|