Clioos Cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichjes en brandende minnekusjes


Toon: Filis ik moet het u klagen. LIefwaarde maaght, Dorinde, Die 'k als mijn zelf beminde, Van d'allereerste dagh, Dat ik u flonkrende oogen, Met mijn gezight bezagh; Werdt gy dan nooit bewoogen?
[pagina 131]
2.[regelnummer] En konnen mijn gebeden, En trouwe dienstbaarheden, Die ik zoo langen tijdt U schoonheidt heb bewezen, Niet eens, de Nijdt ten spijt, Mijn minnesmart genezen? 3.[regelnummer] Moet ik dan hooploos sterven, En uwe weerliefd' derven? Kan zughten noch geween, U harde hert bewegen? Wel aan ik sterf te vreên, Het leven staat my tegen. 4.[regelnummer] Want zonder u kan 't leven My geen vernoeging geven; Ik kus mijn droevig lot, En zal na 't einde traghten;
[pagina 132]
Want zonder u genot Heb ik geen luk te wachten. 5.[regelnummer] Dus klaagde vol van kommer, Een Harder, inde lommer Der Eiken, by een vliet; Hy riep niet als Dorinde, Is dan voor mijn verdriet, Geen hulp of troost te vinden?