| COmt siet in een ghelijckenis. | Fol. 3 |
| Een kindt dat heeft de locht verglaest. | 4 |
| Siet hoe een keers staet claer en brandt. | 5 |
| Het dauvvken op het gras in’t veldt. | 6 |
| Een Visscher is op’t visschen uyt. | 7 |
| Al hebben de Princen haren vvensch. | 8 |
| Eens ick aensagh des hemels troon, | 10 |
| Ghy die daer altijdt staet. | 12 |
| Hoe magh een mensche dogh soo blindt vvesen. | 15 |
| Laet varen, mensch, u quade vvercken. | 18 |
| Een Enghel vverdt ghesonden. | 20 |
| Maghet reyn, eerbaer van zeden. | 22 |
| Waer blijfdy nu, o sondaer groot. | 25 |
| Bepeynst u edel mensche. | 28 |
| Noyt meerder vvonder is bevonden. | 30 |
| Siele gaet het alsoo, &c. | 33 |
| ‘tIs tijdt, ‘tis tijdt dat ghy nu hoort. | 38 |
| O mensch vvat helpt dat goedt. | 39 |
| O mensch ellendigh, onberadigh. | 41 |
| O mensch, o edel mensch, opent eens u verstandt. | 42 |
| O mensch die Godt gheschapen heeft. | 44 |
| Haet de vvereldt met haer minne. | 46 |
| Hoe haest ist hier met ons ghedaen? | 48 |
| O mensch van Godt gheschapen. | 49 |
| Waer u liefde alsoo puere? | 51 |
| De vvereldt heeft mijn hert’ ghestolen | 53 |
| Bemint en soeckt de salighe deught. | 54 |
| Mijn Bruyt bemindt my dogh. | 56 |
| O dochter uytvercoren. | 58 |
| Mijn Heere mijn Godt mijns herte. | 60 |
| Waer ick my vveynd’ oft keere. | 62 |
| Aenschout nu dogh ghy vveeldighe herten. | 64 |
| Godt Schepper aller dinghen u zy lof. | 66 |
Auteursrechtvrij