Het Christalyne spieghelken
(1630)–Anoniem Christalyne spieghelken, Het–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Maria schoon Bruyt, schoon Coningin.
GOdt Schepper aller dinghen u zy lof,
Die ons gemaeckt van slijck en stof,
Boven ´t redeloos ghediert,
Met de reden hebt verciert.
| |
[pagina 67]
| |
Hoe seer is onse reden Heer’ verhooght,
Als ghy die maect des lichaems vooght:
En haer te bewaren gheeft
Een stadt, die vijf poorten heeft.
Ons lichaem is dat niet een stadt voorwaer
De poorten, der vijf sinnen schaer?
In dees stadt de ziele woont:
Door dees poorten sy haer thoont.
Maer, laes, den helschen vijant loos en quaet
Neemt dese stadt in met verraet,
Als de redelijcke kracht
Aen de poorten niet en wacht.
O Heere God, bewaert dog mijn gesicht
Van iet t’aenschouwen dat ontsticht,
Dat de doodt niet in en gaet,
Door de poort’, die open staet.
Wilt stoppen ooc de poorte van’t gehoor
Dat achter-klap daer niet gaet door,
Noch geen vuyl oneerbaer woordt,
Dat ghehoort, de ziel verwoordt.
O Iesv die in uwe laetste pijn
Met gal ghelaeft zijt, en asijn,
Doet my schouwen overdaet,
En in’t eten houden maet.
Laet my dan oock het riecken matig Heer
Altijdt ghebruycken t’uwer eer:
Mijn ghevoelen oock behoedt,
Dat het dogh gheen sonde doet.
| |
[pagina 68]
| |
Mijn handen, en mijn tongh’ en leden al
Bewaert Heer’ vander sonden val:
Laet ick my versterven hier,
Om t’ontgaen het helsche vier.
Iesv met vijf wonden aent cruys doorwont
Doet mijn vijf sinnen t’alder stondt
Volghen den oprechten wet,
Vande reden hen gheset:
Ooc van het quaet mis bruycken my bevrijt
Dat ick met u magh zijn verblijdt,
Komende ter saligheydt,
Die u vrienden is bereydt.
|
|