Het Christalyne spieghelken

[p. 48]

Om een voorsichtighe ende salighe ure des doodts te verkrijghen.

Op de wijse: IESV dulcis memoria.

HOe haest is ’t hier met ons ghedaen,
Hoe haest komt ons de doot bestaen,
Eer men wel proeft het leven soet,
Komt s’onvoorsiens ons te ghemoet.

Maer maeckt, o Godt! o Heere groot,

Heer van het leven ende doot,
Die door u doot de doodt ombracht,
Dat sy my niet komt onverwacht.

Maeckt dat sy my vint wel bereyt,

Wel toe-gherust ter saligheydt,
Niet slaepende, maer waeckende,
En tot u Schepper haeckende.

Met Enghelen beset my dan,

Dat my gheen quaet beletten kan:
Dat sy my troosten inde pijn,
En mijn vrome voorvechters zijn.

Wanneer my, Heer, begheven sal

Mijn leven, en de wereldt al,
Comt dan mijn hop’, mijn helper zijt,
Helpt my in mijnen laetsten strijt.

Maeckt my dan in’t gheloove vast:

Van schuldt en pijn mijn ziel ontlast:
Verleent hope, en liefd’ oprecht,
En oock mijn laetste kerck-gherecht.

[p. 49]

 

O Iesv, daer ick op betrouw,

 

Laet my niet sonder goedt berouw,

 

Oft sonder biechte gaen van hier:

 

Beschermt my van het helsche vier.

 

Met u vleesch ende bloedt my spijst:

 

Mijn ziel den wegh des hemels wijst:

 

Doet haer ghesuyvert, net en schoon

 

Rasch komen in des hemels throon.