| |
| |
| |
Gheestelycke vermaeninge tot de Achter-clappers.
Stemme. Godt hongh aen't Crnys.
MEnseh wie ghy zyt die compt soo licht t' oordeelé
Uw' even mensch, ick bid' wilt u niet streelen;
Want Godt den Heer, ghelyck het staet gheschreven,
Die sal aen u, die sal aen u,
Die sal aen u, het selve vonnis geven,
Het welck ghy gheeft, het welck ghy gheeft,
| |
| |
Het welck ghy gheest, aen eenigh mensch die leeft.
2. Siet wat ghy doet, want ghy moet seker weten,
Dat even als ghy hebben sult ghemeten,
Voor u bereedt oock staet.
Eylaes! wilt op uw' saligheydt doch peysen,
En vonnist niet, en vonnist niet,
En vonnist niet, maer laet Godt vonnis wysen;
Hy kent alleen, hy kent alleen,
Hy kent alleen, de ziel van ieder een.
3. Hoe comt ghy stracx te sien ende te tooghen,
Een splinterken in uwe Broeders ooghen,
Niet sien en wilt den balck
| |
| |
Die ghy weet in uw' eyghen oogh te steken:
Ach hoe cont ghy, ach hoe cont ghy,
Ach hoe cont ghy, door anders clyn ghebreken,
O boosen wicht, ô boosen wicht,
O boosen wicht, terstont soo syn ontsticht.
4. Om dat ghy weet u selven quaet te wesen,
Hierom oordeelt ghy dien, en den desen
Want die ghy meynt te wesen vol van sonden
Is over langh, is over langh,
Is over langh, misschien by Godt ghevonden
Een Heyligh mensch, een Heyligh mensch,
Een Heyligh mensch, en gansch naer synen wensch.
| |
| |
5. Wilt dan voort-aen van ieder een wel dencken,
Als dan sal Godt u synen seghen schencken,
En met de Bie uyt alles honigh haelen:
Soo sal Godts geest, soo sal Godts geest,
Soo sal Godts geest, in uwe ziele daelen,
En het onkruyt, en het onkruyt,
En het onkruyt, terstont daer roeyen uyt.
|
|