Den christelycken dool-hof

Door-vlochten, ende verciert met godtvruchtige liedekens

Liedeken tot troost van die Godt vroegh gedient hebben.

Stemme. La Duchesse.

GHeluckigh is hy die verstaet,

Wat dat het is Heer Jesum te beminnen

[p. 72]

 

Met hert, en sinnen:

 

Merckt wat groote daet,

 

Wat meer gheluck sou iemant connen wenschen,

 

Als van joncx, eer hy come te verslensen,

 

Gansch aen te cleven dien alder-soetsten vrint,

 

Die ons noyt sal begheven, want hy ons soo mint,

 

Dat hy heeft voor-ghenomen

 

Om ons' liefde te becomen,

 

Te worden hier ghelyck aen een onnosel kint.

 

2. Heeft comen dry-en-dertigh jaer

 

Soo minnelyck hier met den mensch hanteren,

 

Om syn begheren

 

Uyt te wercken daer.

 

Voor Testament heeft hy ons comen gheven

[p. 73]

 

Syn heyligh vleesch, en bloedt, om by te leven

 

Om ons te stercken als wy sullen zyn in noot:

 

Daer uyt soo cont ghy mercken wat een liefde groot,

 

Dat daer moest zyn inwendigh,

 

Die met treken seer behendigh

 

Soeckt den mensch te brengen in syns Vaders schoot.

 

3. Hy wiste die peryckels al

 

Die ons al-om ghedurigh presenteren;

 

Is syn begheren,

 

Dat wy in dit dal

 

Ons sonde meyden van de creaturen

 

Die ons hier connen van syn liefde vuren,

 

En dat wy souden hanghen gansch aen hem alleen

 

Met allen ons' verlanghen, en begherten reen;

[p. 74]

 

Dan souden wy eens proeven

 

Hoe dat Godt de ziel can toeven

 

Als die met synen wil sal comen over een.

 

4. t Is't quaet gheselschap dat ick meyn,

 

Het welcke wy soo neerstigh moeten vlieden,

 

Maer alle lieden

 

Schouwen can niet syn.

 

Hebd' eenen mensch van goeden aerdt gevonden,

 

Die u geen oorsaeck geven sal van sonden,

 

Houd' hem in sulcken weerden als een grooten schat

 

Want als ghy hier op eerden sult syn moed' en mat,

 

Dan sal hy u verstercken

 

Soo met woorden als met wercken.

 

Gheluckigh is hy die soo eenen helper vat,

[p. 75]

 

5. Tot dat hy eens gheraecken can

 

Tot dien Heer die hem sal soo verblyden,

 

En alle lyden

 

Soo verdryven dan;

 

Iae allen arebeydt soo doen vergeten,

 

Dat wy daer van niet meer en sullen weten:

 

Daer sullen de ghenuchten wesen sonder end',

 

Dan sullen al uw' suchten van u syn ghewend',

 

Sult dan gheduerigh rusten,

 

Want ghy Godt met volle lusten

 

Ghenieten sult op een manier ons onbekent.