Den Christelycken Dool-hof door-vlochten, ende verciert met Godt-vruchtighe Liedekens, ghedicht tot vermaeck van alle Sangh-minnende, ende goet-willende zielen, nu eerst aen het licht ghegheven. 1663.
Voor-reden.
DEn Dool-hof die is nu, en heeft geweest voor desen,
Die jeucht een soet vermaeck, hy doet dickmaels genesen
Een cranck, en treurigh hert: een quelende ghemoet,
Hy (ick) en weet niet, hoe dickmaels verquicken doet.
Wel aen ghy jonghe jeucht, wel aen ghy jonghe lieden,
Comt desen Dool-hof eens besien, en gansch bespieden,
Besnuffelt hem van deegh, door-kijckt hem over al,
En hy (soo ick betrouw') aen u behaeghen sal.
Naer lichaem, en naer ziel, sal hy u seer vermaecken,
In Godts minne vier, sal hy uw' hert doen bliecken,
[pagina 4]
[p. 4]
Hy heeft al wat u dient, soo ghy in lyden zyt,
Ghy sult hier vinden troost, en vreucht in cort en tydt.
Is't dat ghy somtydts comt te vallen in de sonden,
Ghenaede vindt ghy hier in Christi roode wonden.
Ghy vindt voor Voorspraeckerß', een Moeder hier en Maeght,
Die voor u saligheydt ghedurigh sorghe draeght.
Wat dienter veel gheseyt? ick bid' wilt maer eens proeven,
Hoe desen Dool-hof can uw' ziel met deuchden toeven,
Van syne vruchten pluckt, sy zyn u al ghejont,
Pluckt vry, en spaert niet een, pluckt teder die u mont,
Ick meyn de Liedekens de ghen' u hier bevallen,
En passen op uw' Stem', wilt die met vreucht uyt-schallen,
En tracht te winnen' thert van Godt door desen sanck,
Auteursrechtvrij