[Nummer 234]
Voorwoord
Het werk van Belcampo is Hollands en on-Hollands tegelijk. Herman Pieter Schönfeld Wichers leende zijn Italiaans-Renaissancistisch pseudoniem van E.Th.A. Hoffman, wiens fantastische verhalen de Duits-romantische geest op hol deden slaan. Belcampo verhaalt op nuchter-Hollandse toon over gebeurtenissen die op volstrekt surrealistische wijze uit de hand lopen. Zelfs waagde hij zich aan een niet bij uitstek Hollandse onderneming: hij onderwierp de geschiedenis van de filosofie aan zijn volstrekt particuliere blik, een ondernemen dat die filosofie verrijkte met een nieuw -isme.
Het zinde de subsidiënten in de Nederlandse literaire wereld echter niet om deze wandelende denker te eren met een heus Verzameld Werk. Deze maand verscheen wel een nieuwe verzamelbundel van Belcampo's verhalen. In dit nummer van BZZLLETIN wordt een aantal van die verhalen opnieuw belicht, terwijl ook De filosofie van het belcampisme aan een nader onderzoek werd onderworpen. Dat, aangevuld met herinneringen aan Belcampo van verschillende auteurs biedt wellicht enige compensatie voor bovenvermelde subsidiale misser...
Auteursrechtelijk beschermd