Bzzlletin. Jaargang 6

[p. 76]

Hans Andreus

Oogopslag

Het woord ogenblikkelijk
past wonderwel bij je oogopslag;
toch gaat die snelle beweging
van ineens geheven wimpers
en daar staan je ogen klaar
om te kijken en aangekeken te worden,
toch gaat die beweging zo langzaam
of er jaren en jaren verstrijken,
waarmee weer eens is gezegd
dat de tijd betrekkelijk is,
maar wat daarmee al dan niet,
meer niet dan al wordt uitgelegd,
is voor het ogenblik
van minder betekenis.

Decemberbrief

Ik wilde dat je dichter bij me was.
Het jaar is oud en heeft niets meer te zeggen.
Het weer is somber. Alle dagen staat er
een haveloze regen voor de ramen
lam zwaaiend als een dronkelap. Ik loop
door 't huis, de kamers waarin jij bent
en die dus leeg zijn. Of ik zit maar ergens
en kijk naar buiten tot het donker is.
De televisie 's avonds een meest trieste
vertoning in een eenmansbioskoop,
zoek ik maar vroeg mijn bed op, slaap pas laat
en word weer vroeg uit boze dromen wakker
omdat ik jou ook in de slaap niet vinden kan.
Ik wilde dat het jaar nu over was
en jij weer dichter bij me, bij me was.