Rob van Reyn
Gast zonder worden op de literaire avond op donderdag Dertien Mei
door J.W. Overeem
Mime is zo'n theatervorm, die ‘altijd’ al bestaan heeft, maar verschillende keren van het toneel verdwenen leek als in een soort winterslaap. Al gauw na het einde van de tweede wereldoorlog ontwaakte de mime weer eens. Ook in Nederland werden de meesten van haar (potentiële) beoefenaars wakker gekust door de imponerende film ‘Les enfants du paradis’.
Enkele grondleggers van de moderne mime in Nederland, haalden heel wat van hun theaterbagage uit Parijs (Decroux; Marceau), maar één van hen vond het allemaal zelf uit: Rob van Reijn. Sinds 1948 heeft de mime zich - voornamelijk in Amsterdam - met (veel) vallen en opstaan - in verschillende richtingen ontwikkeld. Er zijn solisten en groepen die aansluiting gezocht hebben bij poppentheater, show en dans; er zijn er die principieel experimenteel wensten te werken, soms met steun van film, muziek, dans en architektuur; er heeft zich anti-mime ontwikkeld; happenings met een groot improvisatiekarakter zijn vertoond; er zijn mime-pedagogen opgeleid en er is een afdeling mime ontstaan aan de Amsterdamse theaterschool. Tijdens internationale festivals presenteerden zich hier o.m. Polen, Tsjecho-Slowaken, Engelsen, Schotten, Amerikanen, Fransen, Duitsers, Zwitsers en Japanners. Hoewel niet op een konstant hoog peil en maatschappelijk gezien duidelijk in de marge opererend, lééft de Nederlandse mimewereld, zowel uit eigen kracht als in open verbinding naar de wereld toe. Rob van Reijn heeft sinds 1948 verschillende keren in de Nederlandse mime deel uitgemaakt van gezelschappen en mimescholen. Telkens eindigden zijn meer sociale avonturen weer in een periode van solo-programma's. Van Reijn (geboren in 1929 te Amsterdam) is nu eenmaal een individualist. Niet alleen dat hij vrijwel autodidact is als het om zijn mime-carrière gaat, hij is ook altijd dwars door alle experimenten en theoriën van anderen heen trouw gebleven aan zijn geloof in het theater als (tragi-)komisch entertainment.
Rob van Reijn speelde o.a. met Ole Olsen in de show ‘Helzapoppin’, werkte als variété-artiest in de Parijse Crazy Horse saloon en trad op in Venezuela, Malta, de Nederlandse Antillen, Suriname, Indonesië, Malaysië, Thailand, Hongarije, West-Duitsland, Polen, de DDR, Engeland, Frankrijk, België, Italië en Denemarken.
Eén van zijn meest recente successen is het in 1975 in het Holland Festival in première gegane ‘Exegese’, een clowneske kijk op enkele alom bekende verhalen uit het Oude Testament.
In voorbereiding is een programma met de ook in onze tijd nog springlevende Don Quichotte als middelpunt.
Donderdagavond 13 mei zorgt Rob van Reijn met drie optredens (waarvan bij het ter perse gaan van dit geschrift bekend zijn; ‘De Chinese nachtegaal’ naar Hans Christian Andersen en ‘David en Goliath’ uit het programma ‘Exegese’), voor wat lichaamstaal tussen de vele woorden. Er zullen maar weinig mensen zijn in het HOT die het verschijnsel ‘Van Reijn’ niet zullen kunnen verstaan...
Auteursrechtelijk beschermd