Sybren Polet
Zonsverduitstering (Canarische eilanden)
die de zon heeft verduisterd,
Hij droeg een colbert van krekels,
een dorp als een monocle in zijn oog.
Hij aksepteerde mijn cuba libre niet,
hij aksepteerde mijn cuba libre niet,
hij aksepteerde mij niet;
zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend,
als een mens door een gedachte.
En de zee had geen branding meer,
en de zon had geen negatieven meer,
Daarna verdween hij uit mijn gedachten
als een foto die emigreert
naar doorzichtiger schijngebieden -
Uit een nieuwe bundel gedichten, ‘ILLUSIE EN ILLUMINATIE’, welke voorjaar 1975 bij De Bezige Bij te Amsterdam verschijnt.
Auteursrechtelijk beschermd