Bybelsche historie liedekens
(1655)–Anoniem Bybelsche historie liedekens–
AuteursrechtvrijLof-sangen ende Gebeden Des Ouden en Nieuwen Testaments
Stem: O schepper siet.Wanneer men siet Christi wonder wercken,
Moet men neerstigh mercken,
En slaen op alles acht,
‘t Gen’ hy gebiet daer in moet men stercken,
Treen geen ander percken,
Dan die naer ‘t leven tracht,
Christus heeft voor ons geleden,
Duyvels macht met voet getreden,
Toen hem de Ioon,
Onschuldigh lieten doon.
Maer op den tijdt die hy stelde voor desen,
Is hy op geresen,
Als heerscher van de doodt,
Hy wint den stryt,
De Wachters vol van vreesen,
Schijnen doodt te wesen,
Van schrick en grooten noodt,
Als den Engel is gekomen,
Heeft den steen van ‘t graf genomen,
Hy treet doen uyt, met groot geluyt:
Hy gaet voort heen wandelen zijner wegen,
Daer hem komen tegen,
Van zijn Discipel goet,
| |
[pagina 150]
| |
Die met haer twee naer Emaus wilde wesen,
Sy waren vol vreesen,
Als Christus haer verscheen,
Hy doet eerst haer oogen keeren,
Dat sy niet kennen haer Heere:
Hy sprackse aen,
Met een goet vermaen.
Vrede zy u, hoe zijt gy bey dus droevigh?
Dat gy bent mismoedigh wat is u doch geschiet?
Of bent gy nu van ‘t een of d’ander behoevigh?
Den Heer is goedigh,
Hy heelt haest u verdriet
Die op Godt den Heer betrouwen,
Helpt hy uyt haer benouwen,
Niemandt vergaet,
Die op zijnen Schepper staet.
Maer Cleophas antwoorde naer zijn behagen,
En begon te vragen, of hy dan niet en wist,
Wat datter was geschiet door Ioden lagen,
Dees voorleen drij dagen:
Christus die vraeght wat ist?
Zijt gy dan een vremdelinck eene?
Hoort Iesus van Nazareene
Hebben sy snoodt,
Onschuldigh gedoodt.
Die een Propheet seer krachtigh was in daden,
Hebben sy verraden:
En heden is den tijdt
Die hy ons ded tot haerder smaden,
Vrij en sonder schaden,
Verrijsen sou verblijdt:
Oock zijn ons Vrouwen verschenen:
Seggen Christus gaet voor henen,
Soo dat wy zijn,
Met vreughden en met pijn.
Hy sprack haer aen,
zijt gy niet meer ervaren,
Begint te verklaren,
En leyt de Schrift haer uyt
Christus moest gaen voor u in doodts beswaren,
Om de gen’ te sparen,
die hooren zijn geluyt:
| |
[pagina 151]
| |
Moyses heeft dit wel geweten,
‘t Wordt geleert by de Propheten,
En wijst haer aen,
Het gen’ hem was gedaen.
Maer als hy quam met haer by Emaus treden
Hielt hy hem door reden,
Of hy noch verder wou,
Maer elck hem nam,
En hebben hem gebeden,
En hem ingaen deden,
dat hy daer blijven sou:
Daer hy is om wat te eten met haer aen tafel geseten
Daer sy hem strack,
Kenden als hy broot brack.
Hy ontquam haer door zijn godlijck vermogen,
Vyt haer aller oogen,
dat niemandt hem en sagh,
Tegen malkander spraken sy met medoogen,
Toen wy ‘t sagen toogen,
Wandelen met beklagh
Branden onse herten t’samen,
Soo haest wy den Heer vernamen,
Die ‘t nu heeft voldaen:
dat op hem lagh gelaen.
|
|