Bybelsche historie liedekens
(1655)–Anoniem Bybelsche historie liedekens–
AuteursrechtvrijLof-sangen ende Gebeden Des Ouden en Nieuwen Testaments
Op de Stemme: Met lusten willen wy singen, &c.Aenhoort dogh al te samen
Gy Mans en Vrouwen gemeen,
Dat Christus naer ‘t betamen,
Sijn jongeren ginck verbreen:
Veel zijnder geroepen tot ‘t Hemels pleen,
Maer weynigh uytverkoren,
Sprack Christus met zijn Iongeren reen.
Hoort Christus hen gewaeghden,
d’Inganck van het Rijck der Hemelen soet,
Is te gelijcken by thien Maeghden,
Die haer Bruydegom te gemoet:
Daer waren vijf dwasen vroet,
Sy namen hare Lampen mede,
| |
[pagina 60]
| |
Maer de dwasen vergaten haer Olie goet.
Christus sprack: de wijse Maeghden
Namen vaten en Olie met haer,
Dies in haer Bruijdegom behaeghden
Met haer brandende Lampen klaer:
Als nu den Bruijdegom vertoefden daer,
Soo zijn sy slaperigh geworden,
De Maeghden sliepen daer allegaer.
Als de ure begon te nopen,
Den Bruijdegom quam onverhoedt,
Ter midder nacht hoorden sy roepen:
Waeckt op! waeckt op gy Maeghden vroet,
Vwen Bruijdegom komt gaet hem te gemoet,
Sy stonden op al te samen,
En sy vercierden haer Lampen soet.
De dwase Maeghden voorschreven
Spraken tegen de wijse subijt,
Wilt ons van uw’ Olie geven,
Want onse Lampen die gaen uyt:
Neen, spraken de wijse overluyt,
Om dat u en ons niet en ontbreke,
Gaat en koopt tot u profijt.
De dwase die zijn henen gegaene
Om Olie te koopen aen,
Terwijl quam den Bruijdegom gaene,
De wijse zijn met hem ingegaen,
Voorwaer de deure is toe gedaen:
Terstont zijn de dwase gekomen,
En sy klopten al daer aen.
Sy riepen daer met getreure
| |
[pagina 61]
| |
Alle vijve met groot verdriet,
O Heere doet open de deure,
Al onse Lampen branden siet:
Neen, sprack den Bruijdegom van hier vliet,
Ick en salder u niet in laten,
Want voorwaer ick en ken u niet.
Daerom spreckt Christus pure,
Waeckt ende bidt met grooten rouw:
Want gy en weet dagh noch ure,
Dat ‘s Menschen Soon sal komen tot u:
Wilt hier op dancken Man ende vrouw:
‘t Waer beter dat my noyt geboren waren,
Vinden wy de deur der levens toe.
Gy dwaese weest dit gedachtigh,
Mattheus beschrijvet ons klaer,
Godts Woordt dat is waerachtigh,
Hy heeft gesproken daer,
Opent uw’ ooren allegaer,
Men sal ‘t u hier vermonden,
Het bedietsel van dese Olie klaer.
Dese Olie-vaten bequame
Daer Christus van heeft geseydt,
Dat is de menschen Lichame
Genegen tot wellustigheydt:
Die Olie, dat is de bermhertigheydt,
Wordt gy sonder Olie bevonden,
Soo zijn uw’ Lampen qualijck bereydt.
Welck zijn dogh dese Lampen
Die altijdt sonder Olie zijn:
Die dagh en nacht slampampen,
| |
[pagina 62]
| |
Sy soecken de Olie van bier en wijn,
Die gieten sy in gelijck een zwijn,
Seer gulsigh en overdadigh:
Sulcke dwasen stincken voor Godts aenschijn.
Hoe souden haer Lampen branden,
Daer geen bermhertigheydt en is:
Daer en is geen liefde voor handen:
Sy verlaten haer Bruydegom fris:
Haer Lampen sijn seer onreyn gewis,
Daer en is geen Olie inne,
Sy wandelen in duysternis.
Wat zijnder al goddeloosen gevonden,
Waer is nu de bermhertigheydt:
Waer hoort men Godts lof vermonden:
Waer is de liefde daer Christus af seydt
Men siet datse onder den voet leydt:
Dus werden wy vast gesloten
Buyten de deur der heerlijckheydt.
Godts Woordt sy niet en vreesen,
s’En dencken niet wat Christus seght,
Dat men Weduwen en Weesen
Soeckt t’helpen tot haer recht:
‘t Wordt nu anders aengeleght
‘t Is nu al om geldt en goedt te doen:
Dus wort ‘t Goddelijck Woordt geslecht.
Treckt uyt de sondige kleeren,
En doet de Bruijlofts kleederen aen,
Op dat gy in den dagh des Heeren
Met den Bruijdegom meught ingaen:
Als de wijse Maeghden hebben gedaen
| |
[pagina 63]
| |
daer Christus van heeft gesproken,
En de dwasen moesten daer buyten staen.
Oorlof Broeders gepresen
den dorstigen laeft, den naeckten kleet,
Spijst de hongerige Weesen
Met liefde en bermhertigheydt:
Met dese Olie daer Christus, af seydt
Sult gy uwe Lampen ontsincken,
de Croone des levens wert u bereydt.
|
|