|
| |
| |
| |
Een gebed tot Jezus,
Van een zukkelende ziel.
Stemme: Helaas myn zugten zyn om niet.
AG my! dat ik zo langen tyt,
Een dode Ziel moet in myn boezem dragen!
En zo verslyten al myn dagen,
In donkerheit en ongevoeligheit!
Waar blyft gy nu myn enig al,
Myn Burgt in dit myn droevig ongeval
Met uwe hulp? of heeft in zugt en klagen
Myn Jezus, ag! myn heil, myn rots,
Myn eer, myn schilt, myn hoog vertrek, myn Koning!
Aanschout dog van 't Huis uwer woning,
Hoe dat myn ziele van de viant trots,
Gejaagt, gepynigt wort, en hoe
Myn Ziele hygt en is door 't dryven moe!
Door 't dryven van de wrede Tygers dieren,
Hoort dog u Duif die in de kloof
Der Rotze zit, haar noot en droevig zugten,
Doet al haar dryvers henen vlugten,
| |
| |
En laat u Duif niet blyven in de groef.
ô! Koning voert haar Ziele uit,
Wilt haar de heerschers geven nooit ten buit,
Maar jaagt, verslintze dog, en doetze swigten,
Aanschout ô Jezu! haar gewelt,
Ontwaakt ô Helt in uwe mogentheden!
Trekt sterkte aan en wilt vertreden,
Regtveerdig God die u beminde quelt!
Laat dog 't geroep, 't geween, 't gezugt,
In droevigheden schetteren door de lugt,
Van die u minnen, en haar noot en pynen
En laat myn Ziel in stilligheit,
En in u al het al genoegzaam rusten!
En dempt myn togten, driften, lusten,
Door het gewis van uwe billikheit!
En zegt myn Ziel ik heb geen wil,
En Jezus wil en wysheit ben ik stil:
En denkt wat Jezus doet hy is u Koning,
Is Jezus dan myn al in al,
En wat ik wens is Jezus myn begeren,
Myn rotz, myn hoop, wat kan myn deren,
Vaar wel, vaar wel, vaar wel dan Schepzels al.
Waar toe dan nog myn vrees myn zorg?
Waar toe niet stil te zyn in zo een borg?
| |
| |
Waar toe in noot zo wankelbaar 't vertrouwen
Is Jezus d'algenoegzaamheit
Niet grootgenoeg? ô Ziel! om in te zinken,
En al u droefheit te doen slinken,
In hem, in hem myn schat verborgen leit,
Hy is wat my ooit lust voortaan,
ô Dat na hem myn zugt en togten gaan!
Na hem by wien de volle volheit is, en
Zo vliet ik dan myn heil tot u,
En dorst en hyg naar die genade-stromen:
Laat uit u volheit tot my komen
De minste blyk van uwe gunste nu!
ô Koning! geef dat ik met agt,
Dan u alleen myn Hooft, myn Geest, myn kragt!
Laat Schepzels min nooit in myn hert vernagte,
|
|
Auteursrechtvrij