Bunker Hill. Jaargang 8 (nrs. 29-32)

[p. 62]

L.Th. Lehmann

Wanneer er gaten vallen in de parapluie van geld,
omdat het mensen regent en de dagen zijn geteld,
Al kent niet één zijn voorraad tijd,
Pas op, de heiland bijt.

Als 't blauwe televisiescherm de kamer binnenbreekt
en rode splinters door darm, hart en longen steekt
en geen traan valt op een ontbijt.
Pas op, de heiland bijt.

Water wordt geen wijn en brood blijft brood.
James Bond en Piet Hein, zij zijn nog lang niet dood;
zij nemen je hand in het schoollokaal
en zeggen: hup, 't is voor de laatste maal.

Op het bord schrijft de bewindsman duizendmaal zijn X
en van die onbekenden krijgen velen hun kicks
de moord'naar roept; geen spijt, wel spijt.
Pas op, de heiland bijt.