Bunker Hill. Jaargang 8 (nrs. 29-32)

[p. 54]

Lucas Hüsgen

uit: Vederbeds Lumière 1.2., Zal zijn!

Weten calceolaria's dat op het
forum met de brokkelgaanderij
gaucho schuiftrompetjes droeg
om het geeuwen af te leren aan
dijen die dansen in

doorzichtige gewaden, uit het
trappenhuis waar gaucho's
verwaaien in gezichten: kikeriki,
vanmiddag waaien fabriekspoorten
open, treinen zullen perrons bereiken,

tiptop condities verlangen
en lijdzaam verdragen
dat je nimmer lijdt
in het verdragen van verlangen,

tenzij in dwalen, moeilijk in het zadel,
zingen, lelijk meisje, maar
met kwinkelkracht, mannen
binden haar aan boom. Steken

haar in brand. Sneeuwt,
roepen de twee mooie meisjes uit het dorp
‘Wij moeten de lelijkerds zijn. Steek ons in de fik,
en laat ons voor haar zingen’.

Zullen van stond af aan
chasque en rastreador
elkander de vergissingen vertellen
van iedere verschijningsvorm (de een
met lul, de ander kut, je kent het verhaal)
bij de gepoederde begrafenisstoet

[p. 55]

 

van verschijningsvormen?

 

 

 

Zij delibereren bij kaarslicht omtrent de

 

voedingswaarde van de stronken. 155 kJ,

 

37 kcal, 5 mg Vitamine C, 5 g eiwit.

 

 

 

Herbegint verschijningsvorm: vraag

 

naar het begrijpen, pijndrift die vertraagt

 

tot kunst van nergens ooit een handgebaar:

 

vereert zich calceolaria, op straat,

 

stompzinnig, politieagent zet motor

 

op de standaard, innig herboren

 

in desideratieven.

 

 

 

Teder decoreren tot schutting van

 

naslagwerk omtrent schildertechniek

 

bij tuintjes. Schikken zich de beulen, gelijk

 

historici, in uitvaart van het phantastikon,

 

 

 

op tijd, tussen de vijvers

 

en romantisch ogende colberts,

 

tover jij de wond open,

 

wonderbox? Hoeveel metalen

 

behoef jij voor jouw alchemie

 

met snoeren?

 

 

 

Saus eroverheen: ‘koeler dan de vloed

 

de hechting van de regen. Zij dwarrelt

 

in haar kliko’.