Bunker Hill. Jaargang 8 (nrs. 29-32)

[p. 22]

Menno Wigman

Stof, roet, stormvuur. Het apenhuis in puin.
Verbrande panters. Zebra's zonder huid.
Diep onder rokend gruis
hemelt een olifant, een hert hinkt weg
en op het kerkdak hekst een condor rond.

De vleugels met het luik, ze zijn weer thuis
en laten doodgewone jongens uit.
Verdoofd aarzelt een aap
zijn ogen bij elkaar, een jakhals sluipt
een bioscoop voorbij, de hitte blijft.

Werd er gesproken, later, aan het graf,
niet bij de leeuwen die we moesten doden.
Maar door de grachten zwom
een zeeleeuw en een condor hield een preek.
Het hele apenhuis bezweek.