Bunker Hill. Jaargang 3 (nrs. 9-12)



[pagina 52]
Richard Steegmans ~ Danser Haar oponthoud ligt bij het raam, waarin ze geen spiegel wenst, geen doorbraak van uitgaand licht - enkel een zwart bord met de krijtstreep van aanstonds lustig tot kamervlucht verplicht. Zinnelijk maar volstrekt ontleedbaar, zoals b.v. wipperig, in een oogwenk verkleedbaar, moois ter harte voor het bloeden van een rokje. In de vorm van zijn eigen aan te kijken leven gaandeweg de danser, die steeds meer vloer aansnijdt, uitspansel zoekt tussen de benen.
[pagina 53]
Zo kunstig als liefde een gedicht waarin vroegere minnaars uit verre bedden werden teruggehaald de stad waar het museum ons binnen zijn gebouw elk aan een andere Maasoever zou toevertrouwen foto's waarop je in een lens mooi van de aanblik stond te kijken zoals ik van het evenbeeld nadien een eiland waartegen het vasteland in de zon lag en waar de ober ons geslacht niet bepalend vond de fietstocht die je krachten spaarde waar wind in het glooiend landschap dorpen bij elkaar joeg een ontmoeting toen ik met de handen op tafel lust insprak uit nood aan een langzaam vergrijp ‘milking a moment’ op spreien eender nog te weten dat je de verf afschudt om van mijn pen te schilderen een invalshoek waaruit woorden als een stroom voor de tijd aanblijven, van liefde het verwijlde tot herinnering opdrijven