Braga: dichterlijke mengelingen. 1844

[p. 84]

Wanneer...?
(Proeve van nuchtere naïviteit.)

Wanneer ik zonder zorg, vrij van de wereld, ben
En in mij zelven 't beeld der zoetste rust erken,

Waar zich een woelgeest aan kan spiegelen;

Wanneer ik, zonder vrees en zonder overmoed,
Mij zelf gematigdst vind in 't kwaad, - ja! bijkans goed!

En mij geen dwaze driften priegelen;

Wanneer ik zóó, in ernst, mij dubbel waard gevoel
Meê te ademhalen met den lieven menschenboêl,

Steeds bezig om zijn schim als apen

Aan te gapen...

Wanneer.... Maar zag een mensch wel ooit zichzelven slapen?