Braga: dichterlijke mengelingen. 1844

O Jacob!

O Jacob, o dichter, o wonder!

Gij anders zoo geestig nu zouteloos? fij!
Waarom hangt uw vlerkjen zoo lam aan uw zij,

En 't pruilende lipjen naar onder?

Hield Robjen niet op u te plagen?

Vond Noman uw dicht niet in orde me vrind?
Of sloegen de Muzen uw zang in den wind, -

Op Dautzenberg de oogen geslagen?

Of is 't omdat Willem de Tweede

Verdienste vergat, ja, roĕklōōs dorst bestaan,
Niet eens zelfs U ridder van 't Leeuwtjen te slaan.....

Van Someren prijkt er wel mede!

Zal ik uw verdrietjes genezen?

Laat Willem niet zien, wat een smart het u geeft; -
Hij waande dan dat ge om het lintjen maar schreeft -

En man-lief! dat mag niet zoo wezen.

Blijf net zoo met hem als voordezen.

Wees lustig, - cacheer dat hij 't hartjen u grieft,
Dan komt hij nog eenmaal en vraagt als-je-blieft

Of Doyer geen ridder wil wezen?