Braga: dichterlijke mengelingen. 1844

Verbeeldings-poëzy.

I.
De bruidegom.
Coupletten uit het Graf.

Adieu, adieu, Albertine! ton malheureux fiancé est maintenant au fond de l'eau, avec les grenouilles qui louent le Seigneur, dans les beaux jours d'été.
Hoffmann.

'k Lig in mijn graf, melieve,

Zoo eenzaam en zoo koud.

Och, mogt ik maar op aarde

Met UE. zijn getrouwd.

Al kan ik wel berekenen

Hoe 't ook geen hemel waar'!

't Zou toch nog leven wezen -

Al keven we dan maar.

O kwam ik weêr op aarde,

Ik nam, uit pure trouw,

Me Saartjen, zonder morren,

U willig tot mijn vrouw.

Helaas! ik heb verloren

Meer dan ik zelf wel wist,

En lig vergeefs een solo

Te zuchten in mijn kist.

Zoo ging het me al mijn leven: -

Pas was ik ergens af,

Of 'k wenschte 't weêr te hebben....

't Gaat net zoo in mijn graf.

Maar hoe het ook mogt wezen,

Zoo had ik 't nooit gemeend,

Om hier te liggen muffen

Alleen -

(tusschen zijn tanden:)

en half beweend.^*)

*)

Zoo stapt een tobber in zijn graf
Pas half van zijn illusies af.

Geniale opmerking van Thomas.

[p. 3]

 

Wie had ook kunnen droomen

 

Van zoo'n fatale koû....

 

O kom toch bij uw Willem,

 

Geliefde aanstaande vrouw!

 

 

 

Kom naast mijn koude ribben -

 

Eens hebt ge mij zoo iets

 

Gezworen onder 't vrijen; -

 

Ik weet het nog precies.

 

 

 

't Was 's avonds, kwart vóór achten -

 

Zoo als het nu weêr is,

 

Indien ik me in mijn tellen

 

Ten minste niet vergis.

 

 

 

't Speelt kwart vóór achten, buiten -

 

O lieve denk er om;

 

O kom toch, trouwe Saartjen,

 

Kom bij uw Bruidegom!

 

 

 

Daar komt ze.... maar ze leeft nog....

 

En met een vreemden man; -

 

Hoe oud zal ik hier worden,

 

Eer ik mij warmen kan!

II.
Tweede liefde.

L'envie du bien-être nécessaire aux hommes qui vivent par la pensée.
Balzac.

Gij zijt mijn tweede liefde

En ik hou dol van u -

Indien ge meer wilt hebben,

Welaan, verklaar het nu! -

'k Zou alles kunnen zeggen,

Zoo helder is mijn ziel,

En alles u beloven,

Wanneer het u beviel.

'k Heb eenmaal in mijn leven

Voor de eerste keer bemind...

Nu min ik u ten tweede,

Angelica, goed kind.

Goed kind! dat benje zeker -

Maar Agnes benje niet...

Ach Agnes! - maar laat loopen,

Wat raakt me een oud verdriet!

'k Wil liever wel tevreden

Met mijne Angelica

Maar leven voor het heden -

De toekomst komt hierna.

Het heden lijkt me beter

Dan al die oude tijd.

Wie heeft er van zijn leven

Met dooden nog gevrijd?

Ik blijf altijd dezelfde,

Dat zie ik duidlijk in:

Het vleesch en niet de beenen,

Was al op school mijn zin.

Mijn zin dat is mijn leven!

Goed kind, we trouwen haast, -

Dan staat de heele wereld

Van ons geluk verbaasd.

Dan staan ze ons aan te gapen...

Maar gapen ze ook hun best,

Wij weten 't met ons tweeën

En lachen met de rest.

Mijn Snoeprig Angeliekje,

Mijn schatje nummer twee,

Laat je in mijn armen vallen......

Zóó valje me altoos meê!