Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

[p. 65]

Poeëtenhymne
na het ter waereld brengen van een Dichtstuk.

I had rather be a kitten, and cry mew!
Than one of these same metre ballad-mongers.

Shakspeare.

Welkom, dierbaar harssenwicht,
Welkom in het levenslicht!
Och! wat vloeken, och! wat zweet,
Diege uw vader storten deedt!
Och! wat nagels, die zijn mond
Om één enkel rijm verslond!
Neen, zoo vreeslijk is geen wee
Als een harssens-keizerssneê!

Hemel! is de poëzy
Dan zoo'n wreede Helharpij?
Kost dan de arme dichtrenlier
Niet genoeg aan schrijfpapier?
Niet genoeg aan pen en int,
Dat zij ook ons zweet verslindt? -
Zweet, en nagels bovendien
Van de vingers alle tien!

Zie! nog spookt een vloekbre stond
Tergend mijn herinring rond:
'k Had u in een langen nacht
Reeds tot stance tien gebracht,
Toen ik eensklaps, hoe ik zocht,
't Rijm op roos niet vinden mocht:
Boos, Koos, loos, voos,.. 't gaf geen zin!
O dat had een duivel in!

Maar wat gij me hebt gekost
Zij vergeten; 'k ben verlost!
Ja, ik schreef u, (welk een pret!)
Reeds geheel en al in 't net.
En geen sterfling ziet nu wat
Van 't gekrabbel en geklad,
Van de schrappen en 't gekras,
Waar uw naaktheid zwart van was.

Weldra, op het witst velijn,
Zultge een keurig boekjen zijn.
Weldra, in een rooden band,
Reistge rond in 't vaderland.
Weldra noemt van Harderwijk
Uw papa een Bilderdijk.
Weldra.... schrikbeeld, zink in 't graf!...
Ranselt u de Braga af!

Maar - ofschoon dit ook gebeurt,
Toch alevel niet getreurd!
Niets ontneemt mij dit geluk:
'k Zie mijn eigen naam in druk.
Waar ik ga of waar ik sta,
Volgt mijn roem mij achter na.
En mijn werk is zoo verspreid,
Dat het zelfs op 't ....... leit!