Braga: dichterlijke mengelingen. 1843

[p. 47]

Het Tortelduifjen.
Proeve van hedendaagsche komisch-tragische gevoelspoëzy, liefst naar het Littausch, Servisch, of Illyrisch.

Bin ja so zart, so ganz Gefühl!
Oettinger.

Eenzaam tortelduifjen teêr,

Wil niet langer koeren!

Waarom hangt uw kopjen neêr?

'k Zal u dubbel voeren.

‘Lieve juffer, neen, o neen,

Wil mijn smart niet vragen!

Altoos zit ik hier alleen:

Laat mij eenzaam klagen!’

Eenzaam tortelduifjen teêr,

'k Zal u drinken geven:

Wees dan blij en klaag niet meer,

Maar geniet het leven!

‘Ach, ik zie ook om uw leên

't Kleed van zwarten rouwe:

'k Weet, uw zoetelief ging heen,

Lacht gij steeds, jonkvrouwe?’

En weêr ruischte 's duifjens klacht

Treurig om haar henen;

Toen zij aan haar minnaar dacht,

Sloeg zij ook aan 't weenen!