Het boek der psalmen, nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik




[Folio 67r]
De 112. Psalm.
§1 Zingt, zingt den lof van 't Opperwezen. Welzalig hij, die God blijft vreezen, En zijn geboden houdt in waarde: Zijn zaad zal magtig zijn op aarde; Zelfs daalt op zijn nakomelingen Een schat van dierbre zegeningen.
§2 De rijkdom zal zijn huis verzellen; Bij have zal hij have tellen; Zijn deugd zal nimmer vruchten missen; Hem rijst het licht in duisternissen; Hij toont zich ieders liefde waardig Is goed, barmhartig en rechtvaardig.
§3 Wel hem, die steeds zich zal erbarmen, Die van het zijne leent den armen: Hij schikt naar 't recht zijn huisbelangen: Nooit zal hij wanklen in zijn gangen: Zijn naam, beroemd door zijn bedrijven, Zal eeuwig in gedachtnis blijven.
§4 Geen kwaad gerucht zal hem ontzetten; Zijn hart is vast in 's HEEREN wetten: Want hij betrouwt op Gods genade; Hij vreest voor schande, leed noch schade; Wel ondersteund, zal hij niet wijken, Tot hij zijn' vijand zie bezwijken.
§5 Hij strooit steeds uit aan alle zijden, En geeft hun mild, die nooddruft lijden; Zijn recht, hoe dikwerf ook geschonden, Steunt eeuwig op onwrikbre gronden; Zijn' hoorn en magt zal God verhoogen, En nimmer zijnen val gedoogen.
§6 De goddelooze zal dit goede Van hem aanschouwen, gram te moede; Met tandgekners zich zelv' verteeren; De nijd zal zijne smert vermeêren; Vergeefs wenscht hij den val der vroomen; Want nooit zal God dien wensch doen komen.