Het boek der psalmen, nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik



De 110. Psalm.
§1 Dus heeft de HEER tot mijnen HEER gesprooken: “Zit op den troon ter rechtehand naast mij; Tot ik de magt uws vijands hebb' verbrooken, En U zijn nek tot eene voetbank zij.”
§2 Uit Sion zal de HEER uw' scepter zenden, Den scepter van uw oppermoogendheid, En zeggen: heersch tot 's weerelds uiterst' enden, Zoo ver de magt uws vijands zich verspreidt.
§3 Uw volk zal op uw' heirdag tot het strijden Gewillig zijn, in heilig krijgssieraad; U zal de daauw van uwe jeugd verblijden, Gebooren uit den vroegen dageraad.
§4 U heeft de HEER, wien 't nooit berouwt, gezwooren: “ 'k Heb U, mijn
[Folio 66v]
volk tot heil, mijn' naam ten prijz', In mijnen raad het priesterampt beschooren, Dat eeuwig duurt naar Melchizedeks wijz'.”
§5 De HEER zal steeds uw rechtehand verzellen; Zijn moogendheid met U ten strijde gaan, En koningen, die tegen U zich stellen, Ten dage van zijn grimmigheid verslaan.
§6 Hij zal naar 't recht de woeste heidnen richten, Met lijken 't veld bezaaien door zijn hand; Zijn strijdbre hand zal straks het hoofd doen zwichten, 't Weêrbarstig hoofd van een zeer magtig land.
§7 Hij zal op weg eens drinken uit de beeken, Daar Hij gevaar, noch strijd, noch moeit' ontziet; Daarom zal Hij het hoofd naar boven steeken, Met eer bekroond in 't godlijk rijksgebied.