Het boek der psalmen, nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik



De 3. Psalm.
§1 Hoe vreeslijk groeit, o God! Het saamgezwooren rot Der genen, die mij drukken; Zij maaken niet alleen Den opstand algemeen, Om mij mijn kroon t'ontrukken; Maar, veelen doen van mij, Hoe bitter ik ook lij', Nog deze smaadtaal hooren: “God zal hem nu niet meer Verlossen, als weleer; Hem is geen heil beschooren.”
§2 Maar, trouwe God, Gij zijt Het schild, dat mij bevrijdt, Mijn eer, mijn vast betrouwen. Op U vest ik het oog: Gij heft
[Folio 2r]
mijn hoofd om hoog, En doet m'uw gunst aanschouwen. 'k Riep God niet vruchtloos aan; Hij wil mij niet versmaên, In al mijn tegenheden; Hij zag van Sion neêr, De woonplaats van zijn eer, En hoorde mijn gebeden.
§3 Ik lag en sliep gerust, Van 's HEEREN trouw bewust, Tot ik verfrischt ontwaakte: Want God was aan mijn zij; Hij ondersteunde mij In 't leed, dat mij genaakte. Ik zal, vol heldenmoed, Daar mij zijn hand behoedt, Tienduizenden niet vreezen; Schoon ik, van alle kant, Geweldig aangerand En fel geprangd moog' weezen.
§4 Sta op, verlos mij, HEER! Gij hebt, o God! wel eer Getoond voor mij te waaken, Mijn haaters onderdrukt, En mij 't gevaar ontrukt; Gij sloegt hen op de kaaken, Verbreekend onverwacht Hun tanden door uw' magt: 'k Heb d'overhand verkreegen! Gij, HEER, alleen, Gij zijt Verwinnaar in den strijd, En geeft uw volk den zegen.