De Bloemendaler minnezangster

Bruilofts Gezang.

Wijze: Als 't begint.

Wat is het een heerlijk leven,

De Bruidegom en Bruid te zijn,

En te drinken de koele wijn,

En te drinken de koele wijn;

Mij dunkt men zou er expres om trouwen
Om ook eën reisje bruiloft te houwen,

Speelnootjes volgt de Bruid,

Wil je weldoen zoo schei er niet uit

De eerste mensch en Eva,

Die trouwden met malkaar,

Wil je wëldoen zoo volgt haar na,

Wil je weldoen zoo volgt haar na,

Want hadden 't onze ouders niet gedaan.
Wij hadden niet eens ter bruiloft gegaan,

Speelnootjes volgt de Bruid,

Wil je weldoen zoo schei er niet uit

Ik ben daarin verwonderd'
Dat gij uw groenën tijd verslijd,

Zoo in eenzaamheid verslijt,

[p. 58]

 

Zoo in eenzaamheid verslijt;

 

Uw moeder heeft u ter wereld gebragt;

 

't Is billijk dat je daar ook naar tracht,

 

Speelnootjes volgt de Bruid,

 

Wil je weldoen zoo schei er niet uit.

 

 

 

Dat zoenen, dat kussen, dat streelen,

 

Het omarmen in het bed,

 

Dat 's winters de kou belet,

 

Dat 's winters de kou belet,

 

Daarom is 't treffelijk wel gezeid,

 

Ten deugd niet dat je alleenig leidt;

 

Speelnootjes volgt de Bruid,

 

Wil je weldoen zoo schei er niet uit.

 

 

 

Nu wensch ik de Bruid en Bruidegom,

 

Een poppetje binnen 't jaar,

 

Kan het niet, ik wensch er een paar,

 

Kan het niet, ik wensch er een paar,

 

Want het is zeker, dat door het bijslapen,

 

Den mensch zich zelf zoekt na te apen;

 

Speelnootjes volgt de Bruid,

 

Wil je weldoen zoo schei er niet uit.

 

 

 

Avoes op die conditie,

 

Een glaasje frissche wijn,

 

Dat er haast weer een Bruidje mag zijn,

 

Dat er haast weer een Bruidje mag zijn;

 

En als dat glaasje is uitgedronken,

 

Dan eens gekust en weer ingeschonken,

 

Speelnootjes volgt de Bruid,

 

Wil je weldoen zoo schei er niet uit.