|
| |
Vrijagie van Melis en Neeltje
Wijze: Als 't begint
Lieve Neeltje, zoete maetje,
Kom ik jou mijn liefde bien;
Zoete meisje, ik ben Melis,
Maar van alles wel verzien.
'k Heb een twintig jarig stiertje
Altijd even vol van moed;
En een koeitje met twee kalven,
Eenen gans, die zit en broeit.
Zeven schaapjes en twee rammen,
Van een verken dat ik sloeg,
| |
| |
Nog twee volle bottertonnen,
Zoute vleesch heb ik genoeg.
'k Heb een eendje met een waerdje,
Ook een hondje met een kat;
Twee paar hennetjes met een haentje,
Ik heb ook een zilvren beker,
Van mijn besje zoo 't mij heug
Onze Kees die groff en dikke,
Mooitjes leêg in eene teug.
Die zal jou zoo mooitjes staen,
Daar zult gij dan meê gaen treden,
Als wij zaêm te trouwen gaen.
'k Heb een huisje in dit streetje.
Daar gij met mij wonen zult;
Gestoffeerd met schilderijtjes,
En mijn tandelooze Besje,
Van veel aardig kindergoed,
Hulle, Flepjes, Tuiteldoekjes,
| |
| |
Kakstoel, bakermat en wiege'
En een luijermand, zoete kind,
Luijers, zwachtels, kinderkleeren;
Met een pappot van een pint.
Al dit goedje onverminderd,
Zult gij krijgen tot een spel,
Komt dan, suikerzoete bekje,
'k Heb u lief, dat weet gij wel,
Wel wat woudt gij meer begeeren,
Staen zoo netjes in de plooi
Kijkt eens op mijn witte tandjes,
Ja mijn bakhuisje is mooi.
O 't is zulk een blanken vleischje,
Dat er in mijn kleeren zit,
'k Hep mijn hemdje dertig deegen
En ziedaar het is nog wit.
Als gij dan zult zijn mijn deeltje
Gut ik ben zoo bijster groen'
Dan krijgt gij van uwe Melis;
Nog wel honderdmaal een zoen.
,k Zal uw bedje laten warmen,
Zult gij slapen, zoete kind!
| |
| |
Ik zal jou zoo zachtjes dekken.
Want gij wordt van mij bemind.
'k Morgens als gij zult ontwaken,
Dat jou huiswerk is gedaan,
Dan krijgt gij wel drie paar zoentjes,
Zal ik u ook trekken aan.
'k Zal uw pot en ketels schuuren,
Spoelen als sij zijn bekakt,
'k Zal op 't huis te vegen passen,
't Deegje kneeden als gij bakt.
'k zal het kind te kakken zetten,
Op het huis zoo veel ik kan,
'k Zal u al mijn leven lieven
Neemt dan Melis tot uw man.
Wel ik dank u, lieve Melis,
Dat gij mij zoo komt aanbien,
Als gij wilt uw woord maer houën
Al kon het van daeg geschien.
|
|
Auteursrechtvrij