De Bloemendaler minnezangster

Aria.

Zijt gegroet, geliefde velden!

En gij, nedrig rieten dak!

hier, Eliza, woont de vrede,

die zoo vaak den Vorst ontbrak;

In mijn hutje rolt ons leven,

Zonder kommer, zonder druk,

deugd en onschuld zijn mijn schatten.

Liefde en vrijheid mijn geluk. bis.

Zou 'k o Vorsten, u beneden,

Neen, want zorgen zijn mijn lot,

Moest ik een paleis bewonen,

O, daar vond ik geen genot;

In mijn hutje rolt ons leven.

Zonder kommer, zonder druk.

deugd en onschuld zijn mijn schatten

Liefde en vrijheid mijn geluk bis.

hoort; de donder rolt, hoe schrikk'lijk,

Vliegt de bliksem over de aard,

Maar zij treft de hooge spitsen,

daar zij 't nedrig hutje spaart:

In mijn hutje rolt ons leven,

Zonder kommer, zonder druk,

deugd en onschuld zijn mijn schattén,
Liefde en vrijheid mijn geluk. bis.