Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc


Afscheyt-liedt. 1. ADieu o schoon Jonckvrouwe Die ick eens heb bemint, Met herten soo ghetrouwe Als Minnaer diemen vint, Maer nu wel aen: Alst immers soo moet wesen, die ick had uytghelesen, Het staet my seer wel aen. 2. Om u alleen te minnen Had ick my gans ghestelt, Mijn hert en al mijn sinnen, Hadt ghy in u ghewelt, Maer nu wel aen, Als ghy een hebt ghecreghen, Die u bet can beweeghen, Het staet my seer wel aen. 3. Noyt waer u van mijn leven Ontrou van my gheschiet, Noyt had ick u begeven, Om pijn noch om verdriet, Maer nu wel aen, Als ick daer door u sinnen
[pagina 56]
Niet heb connen ghewinnen, Het staet my seer wel aen. 4. Ick wil u niet benijden Indien ghy beter doet, Doch siet dat u verblijden Lanckduerjch wesen moet. Maer nu wel aen, Als ghy een hebt vercoren, Soo hebt ghy my verloren, Het staet my seer wel aen. 5. Ick sal gaen in ghenuchten Deurbrenghen mijnen tijt, En laten al dat suchten, Daer ghy van d'oorsaeck zijt. Maer nu wel aen, Nu sal ick sonder claghen, Verslijten al mijn daghen Het staet my seer wel aen. 6. Ondanckbare Princesse Die my so weynich acht, Ghy waert eens mijn matresse, En hadt my in u macht. Maer nu wel aen Soo wil ick van u scheyden, Weest vrolijck met u beyden Het staet my seer wel aen.