Den Bloem-hof van de Nederlantsche Jeught beplant met uijtgelesene Elegien, Sonnetten, Epithalamien, en gesangen etc

Jaer-dicht, aen zijn beminde.

IC wensch u dit nieuw Jaer voorspoedich gants en gaer
Veel heyls in uwen schoot, een liefst' in u ghedachten,
Ick wensch u voor en naer, een soet ghewenste jaer,
Int soet ghewenste jaer veel soet ghewenste clachten.

Rijckdom, Fortuyns gheluck, eere des aertrijcx staet,

Schoonheit des werelts lust, deucht der godvruchten croone
Sal ick u wenschen niet, in 't Jaer dat nu aengaet,
Dat waer in s'Hollandts baen, gebrocht niet ongewoone.

Een fout is doch in u, soo verr' ick segghen mach,

Die wensch ick dat van u wert verre wech ghenomen,
Dat is, dat daer een Schelp (ghelijck een bolwerck plach
Om een bemuerde stadt) is om u hert ghecomen.

Dees Schelpe die belet, dat mijn suyver beleyt

Mijn dienstbaerheyt, mijn trouw, u hert niet connen raken,

[p. 14]

 

U hert wert steets bestormt van mijn ghetrouwicheydt,

 

Dan door dees dicke Schelp, can het u niet ghenaken.

 

So wensch ick dat die liefd' dit jaer dees wal doorschiet

 

Of dat hy my eens leen, den boogh met sijnder peesen,

 

Ick soud' een bresse groot, door dees schulp maken siet.

 

Op dat ick selfs daer door, in u hert mochte wesen.

 

Ick geef tot een nieuw jaer, een d'aldergrootste gaven,

 

Die ick ter Werelt heb, dat is mijn eyghen hert,

 

Geeft ghy het maer die plaets of een bequamer haven,

 

Dan 't lest voorleden jaer dat nu verloren wert.