Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt
(1645)–Anoniem Blijden-weg tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt–
Auteursrechtvrijvermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens
Op de vvijse: Margot contoit aupres de nous assisse.
SEer heeft Franciscus Borgia ghebloncken
In volcomen heylicheydt,
| |
[pagina 231]
| |
In een soo diepe nedricheydt ghesoncken.
Die Godts gratie ons bereydt.
Eer sy en lof den Heer der Heeren,
Borgian die seer heeft verciert met alle deught,
Dus wy hem oock eeren, sijnen lof te gaer vermeeren,
En met helle stemmen singen met ghemeyne vreught.
Hem heeft de Croon van Gandien doen laten
t'Lichaem van de Keyserin,
Rot en mismaeckt dat hy sach boven maten,
Hem de Iesus huys gaen in.
Eer sy en lof.
In de Religie heeft hy als den minsten
Sich ghedraghen t'alletijdt,
En daer betracht de alderslechste diensten,
Daer me al te seer verblijdt.
Eer sy en lof.
Tweemaels ghebicht heeft hy sich alle daghen,
Sijn conscientie ondersocht
Oock allen uer, op dat hy sou behaghen
Godt soo seer als hy vermocht.
Eer sy en lof.
Seer stack hy uyt in alderhande deughden,
Op ghetoghen in't ghebedt,
Stadich vervult met Goddelijcke vreughden,
Vast in Godt altijdt gheset.
Eer sy en lof.
Groot is gheweest den iever tot de zielen,
In sijn hert die heeft ghebrant,
t'Leven die door sijn neersticheydt behielen,
Oft bequaemen t' alle kant.
Eer sy en lof.
Tot t' Generaelschap eyndelijck verheven,
Heeft hy weerdich dat bedient,
Om sijn ootmoedich stichtelijckste leven,
Om sijn wijsheydt seer bemint.
Eer sy en lof.
Rijck van verdiensten sit hy nu daer boven
In een al te groot jolijt,
Daer Godt met hem Seraphinen loven,
| |
[pagina 232]
| |
In sijn glorie seer verblijt.
Eer sy en lof.
Doet ons, Francisce, doet door uwe ghebeden,
Nae het eeuwigh leven staen,
En met den voet de aertsche goeden treden,
Die soo licht en snel vergaen.
Eer sy en lof.
|
|