Den blijden-wegh tot Bethleem voor de Christelijcke jonckheyt

vermeerdert met vele nieuwe leysenen, lof-sanghen ende gheestelijcke liedekens

[p. 209]

Voor den Aduent. Van de doot ende het leste Oordeel.

Op de wijse: Hoe wel soo moet het lusten, &c.

O Mensch van Godt gheschapen,
Hoe mooghdy soo vast slapen,
En sijn sonder verstandt,
Dat ghy niet eens wilt peysen,
Dat ghy soo haest moet reysen,
Van hier naer 't ander landt.

Ghy soud' u wel bereyden,

Wist ghy dat ghy moest scheyden,
Van hier in korte tijdt,
Waerom doe ghy dan sonden,
Daer ghy tot gheender stonden
Een ur' versekert zijt?

Eylaes! Sonder aenmercken;

Doet ghy nu quade wercken
V dunckt, het gaet soo wel
Daer Godt op avonture
V binnen een half ure
Sal laeten gaen ter hel.

Wat sul u dan al baten

T'Gheldt dat ghy moet verlaeten
En al u tijdelijck goet?
Want als 't u minst sal passen,
Sal u de doodt verrassen:
Aenmerckt dan wat ghy doet.

[p. 210]

 

O sterven bitter sterven!

 

Als men hier nae moet derven

 

Heer Iesus klaer aenschijn

 

Och eeuwigh sal langh dueren,

 

Wee hem die't moet besueren,

 

En altijdt sijn in pijn.

 

Dus mensch, weest nu ghedachtich

 

Dat ghy voor Godt almachtigh

 

Ten oordeel eens sult staen!

 

Alwaer ghy van u leven

 

Sult rekeninghe gheven:

 

Peyst wat ghy hebt ghedaen.

 

Leeft nu soo met de menschen

 

Ghelijck ghy wel soudt wenschen

 

Te wesen in doodts noot;

 

Want soo elck wert ghevonden

 

In sijne laesten stonden;

 

Soo blijft hier nae de doot.

 

Sekert u t'allen daghen,

 

Want teghen des doodts slaghen

 

En is toch gheenen schilt

 

Wilt u van sond' bewaren,

 

Peyst waer ghy noch mocht varen,

 

Leeft soo ghy sterven wilt.

 

Leeft, soo dat ghy mocht leven,

 

En by Godt sijn verheven

 

In s'Hemels hooghen throon.

 

Dat gunt ons Godt den Vader,

 

Die ons sal alle-gader

 

Naer wercken gheven loon.